Opinie: Regenboogbeleid en inclusie in Helmond – tijd voor een verbeterslag en versnelling

Helmond noemt zich vol trots een regenbooggemeenschap. Een stad waar iedereen zichzelf mag zijn ongeacht gender of seksuele voorkeur. Op papier is dit erg mooi, maar in de praktijk blijkt dat er nog heel wat te verbeteren valt als het gaat om acceptatie van de regenbooggemeenschap. Fractievoorzitter Wilbert Linders van Mi Hellemonders laat in een opiniestuk weten dat een verbeterslag volgens hem snel en hard nodig is.

Helmond is een Regenbooggemeente, en daar mogen we trots op zijn. We staan voor een stad waar je mag zijn wie je bent – of je nu jong of oud bent, hetero of lhbtiqa+, met of zonder beperking, gelovig of niet. Maar eerlijk is eerlijk: trots alleen is niet genoeg. We hebben in Helmond een verbeterslag te maken, en wel snel.

De discussie over het samengaan van regenboogbeleid en inclusief beleid is actueler dan ooit. Steeds meer gemeenten stappen af van specifiek doelgroepenbeleid en kiezen voor een bredere inclusiebenadering. Daar zit wat in – maar het mag nooit betekenen dat we onze lhbtiqa+ inwoners uit het oog verliezen.

Regenboogbeleid
Regenboogbeleid is hard nodig, juist binnen een inclusief beleid. Want hoewel we met z’n allen streven naar een samenleving waarin iedereen mee kan doen, zien we dat niet iedereen op dezelfde plek start. Lhbtiqa+ jongeren in Helmond ervaren nog steeds uitsluiting op school. Ouderen durven in verzorgingshuizen vaak niet zichzelf te zijn. En mensen die naast hun seksuele identiteit ook te maken hebben met een beperking, racisme of armoede, lopen dubbel risico. Dat is de werkelijkheid, en daar moeten we niet omheen draaien.

Daarom zeg ik: geen óf-óf, maar én-én. Inclusief beleid is de brede basis, maar zonder scherpe aandacht voor waar specifieke groepen structureel achtergesteld worden, blijft het bij mooie woorden. We moeten ongelijke investeringen durven doen om gelijke kansen te creëren.

Structurele samenwerking
Wat mij betreft maken we tempo. We moeten versnellen met concrete acties. Dat betekent dat er meer veilige ontmoetingsplekken, ook buiten het centrum moeten komen. Ook is een structurele samenwerking met ervaringsdeskundigen nodig die niet alleen projectmatig plaatsvindt.

Daarnaast ligt er een taak voor onderwijs en zorginstellingen. Deze partijen moeten ondersteuning bieden in het bespreekbaar maken van diversiteit, zonder dat het afhankelijk is van eenmalige subsidies.

Beleid maken
En bovenal: praat met mensen, niet alleen over mensen. Beleidsmakers moeten de wijk in. Ga het gesprek aan met jongeren op schoolpleinen, met ouderen in de zorg, met mensen die zich nergens thuis voelen. Laat hen de koers mede bepalen.

Mì Hellemonders gelooft in een Helmond dat inclusief is van nature – maar dat komt er niet vanzelf. Daar moet je beleid op maken. Duidelijk, doelgericht, en samen met de mensen om wie het gaat. Regenboogbeleid en inclusief beleid hoeven elkaar niet te bijten. Integendeel: ze kunnen elkaar juist versterken. Mits we het lef hebben om écht te investeren.

Het is tijd voor een verbeterslag. En voor snelheid.

Wilbert Linders
Fractievoorzitter Mi Hellemonders