Carnavalsoptocht barst van de kleuren

De Helmondse carnavalsoptocht barst van de kleuren, muziek en gezellige mensen

De carnavalsoptocht in het centrum was er wel één die men niet zo gauw zal vergeten. Veel deelnemers, prachtige groepen, mensen en wagens. Al was er wel af en toe een beetje commentaar op de wagens zoals te harde muziek, veel jeugd en ook een beetje te veel drank. De bierflessen waren niet aan te slepen. Maar wat kleuren betreft was er niets op aan te merken. Het was één en al kleurenpracht.

Tel daarbij op dat er veel leuke (kleine) groepen en duo’s waren met een hoog niveau van humor. Zoals het duo dat de broek maar net kon ophouden of de koffiedames met hun kar vol filterzakjes. Of de confetti boys die zoveel confetti de lucht in bliezen dat ze maar net te zien waren. Of de groep die niet bij de pakken wilden zitten. Volgens mij waren de pakken die zij mee zeulden nog uit de jaren ’60 en ’70.

De grote wagens waren ook best wel indrukwekkend. Behalve de prinsenwagens, was er bijvoorbeeld de wagen van de Brandeliers uit Brandevoort. Dat was één en al ritme en niemand kon stil blijven staan en danste stiekem mee.

Deze optocht vond ik wel geslaagd, al moet ik zeggen dat ik wel iets meer aandacht wilde besteden aan een groep die ik heel erg belangrijk vond maar die bijna nooit aandacht krijgt. En dat is de groep van het Rode kruis die bij het Mizunallenplein stond en gedurende de optocht regelmatig op de fiets kwam aanrijden om te kijken of er niets mis ging. De mensen die naar de optocht kwamen kijken vonden het normaal dat zij er stonden. Maar nogmaals: zij zijn erg belangrijk.

En natuurlijk de mensen van de organisatie. Zij stonden op de belangrijke punten waar de auto’s langs reden en keken of er niets fout kon gaan. En als laatste vond ik het publiek zo mooi. Veel waren er geschminkt of verkleed. Er waren vandaag weer mooie creaties bij. En dat maakte de carnavalsoptocht zo mooi. Die kindersnoetjes of gek geklede mensen die met de meest vreemde kleding rond liepen. Ik verheug mij alweer op volgend jaar.

Verslag en fotografie: Hans Choufoer

fotografie: Petra van Duppen