De tattoos van Karlijn ter Horst vertellen sprookjes

Als je Karlijn ter Horst (36) uit Helmond op een zonovergoten zomerdag tegenkomt in een korte broek, is meteen duidelijk dat ze een waanzinnige liefde heeft voor de Efteling. Raveleijn, de vleermuisjes uit het Spookslot, Dance Macabre en de zingende zwam uit het Sprookjesbos, alles staat in fijn gelijnde tekeningen op haar benen. Voor haar is die fijne fantasiebubbel een feest dat nooit uitdooft. Karin Kamp van Omroep Brabant interviewde haar over die bijzondere tattoos.

Als we met Karlijn ter Horst bellen over haar voorliefde voor tattoos over de Efteling zit ze – hoe kan het ook anders – met haar gezin en een stel koffers in de auto op weg naar Kaatsheuvel. “We zijn onderweg naar een huisje in Bosrijk, om een paar dagen te logeren in de Efteling”, schatert ze. En da’s niet voor het eerst. Als klein meisje stapte ze aan de hand van haar vader en moeder door het sprookjesbos en hapte ze aan een knalrode gesuikerde appel. De Efteling, dat was Sinterklaas en Kerstmis ineen. Gillend de diepte induiken in de Baron, dobberen over de wildwaterbaan Piraña en zwijmelen bij Langnek, Karlijn is fan. Een bezoekje aan het attractiepark haalt het blije, ongeremde kind in haar naar boven. “Ik geniet me suf, ook al ben ik er al zo vaak geweest dat ik ieder hoekje en ieder detail ken”, zegt ze.

De eerste
De eerste tatoeage kwam er toen ze 17 was. “Na lang zeuren kreeg ik toestemming van mijn ouders”, lacht ze. “Het was een rune-teken (een symbolische alfabet dat werd gebruikt door oud-Germaanse volken, red.) op mijn enkel. Ik ben braaf en klein begonnen, maar de tekeningen werden met de jaren steeds groter en kleurrijker. Inmiddels heb ik er ongeveer dertig.” Sprookjes en grappige figuren zijn een beetje de rode draad voor Karlijn. “Het hele verhaal van Alice in Wonderland staat op mijn lijf, net zoals een groene haai en het logo van het automerk Citroën.” Klaar is ze nog lang niet. “De volgende afspraak staat alweer gepland, in maart. Want het is wel een beetje verslavend, hoor.”

Op de knieën 
Ware liefde roest niet, want ook vriendlief raakte in de ban in de wereld vol wonderen. “Hij heeft me zelfs in de Efteling ten huwelijk gevraagd. In het restaurant van het kasteel van Raveleijn ging hij voor me op de knieën. Alles was tot in de puntjes geregeld, zelfs het personeel was op de hoogte en zat in het complot”, vertelt ze. “Er was champagne, er waren rozenblaadjes en alle mensen in het restaurant klapten. Natuurlijk zei ik ja.”

Een stoere bruiloft was het, ze trouwden in het Prehistorisch Dorp in Eindhoven. De bruidsfotoshoot was in de Efteling, uiteraard bij Raveleijn. En dat bijzondere moment moest niet lang daarna ook worden vereeuwigd in inkt, vonden ze. “Ik liet een zwarte raaf tatoeëren, met op de achtergrond de poort van het kasteel, mijn man heeft de vuurspuwende draak.” “We zijn niet van die Man bijt Hond-typetjes, hoor”, benadrukt ze. “Voor ons is gewoon het een plek om als gezin te ontspannen. Als we een drukke tijd hebben gehad of er is iets vervelends gebeurd, dan duiken we lekker het park in.”

Een nieuw sprookje…
Inmiddels heeft het stel twee kindjes. Ook de aankondiging van beide zwangerschappen deden ze in het attractiepark. “We namen twee knalrode slofjes van Pardoes mee naar het Sprookjesbos en bij een zingende paddenstoel en bij de taart van Hans en Grietje hebben we foto’s gemaakt met de aankondiging ‘Een nieuw sprookje start op ….’. “Die foto’s hebben we naar alle vrienden en bekenden gestuurd”, vervolgt ze. “Toen ik zwanger was van de eerste, was dat midden in de coronatijd, dus we konden niemand opzoeken. Maar zo hebben we het wel op een leuke manier kunnen aankondigen. Die suikerzoete taart en rood-witte paddenstoel staan nu ook als tattoo op m’n lijf.”

Bron: Omroep Brabant

Foto’s: Karlijn ter Horst