Dochter vermoorde Helmonder wil opheldering over 17 jaar oude cold case

Zeventien jaar na de moord op haar vader zoekt Nathalie van der Laan de media op om te achterhalen wat er precies met hem is gebeurd. Het lichaam van Theo van Berlo werd in 2008 ongeveer anderhalve maand na zijn verdwijning gevonden in de Zuid-Willemsvaart in Helmond. Wat er zich precies heeft afgespeeld in die zes weken is onduidelijk en dat breekt Van der Laan op. Met behulp van de Peter R. de Vries Foundation hoopt ze duidelijkheid te krijgen. En rust. “We zijn zeventien jaar verder en van de zeven dagen per week ben ik er vijf mee bezig.”

Op zaterdagavond 24 november 2007 bezocht Theo van Berlo (54) zijn stamkroeg aan de Markt in Helmond. Hij verliet het café via de Heistraat, maar kwam nooit thuis. Niemand wist waar hij was en een zoekactie met politie leidde tot niets.

Zes weken later, op 8 januari 2008, zag een vrachtwagenchauffeur het lichaam van Van Berlo drijven in de Zuid-Willemsvaart. Hij bleek slachtoffer te zijn van een gewelddadige roofoverval.

Relatief laag
Het politieonderzoek leidde in april 2008 tot de arrestatie van vier mannen die betrokken waren bij de overval. De hoofdverdachte bekende Van Berlo tegen zijn hoofd te hebben geslagen. Ondanks deze bekentenis en de betrokkenheid van meerdere personen, werden ze vrijgesproken van moord.

De straffen voor diefstal met geweld waren volgens de nabestaanden relatief laag. Na de rechtszaak is het politieonderzoek afgesloten, maar wat er in de zes weken tussen de overval en het vinden van Theo’s lichaam is gebeurd blijft onbekend. “Wij begrijpen dat er niemand meer veroordeeld zal worden, maar we willen zo graag weten wat er is gebeurd in de zes weken dat onze vader vermist was”, vraagt Van der Laan zich hardop af.

Rust brengen
De onduidelijkheid vreet aan Van der Laan: “Mijn vader is overvallen en zijn levenloze lichaam werd ongeveer anderhalve maand later in de Zuid-Willemsvaart gevonden. We zijn nu zeventien jaar verder en we weten nog steeds niet wat er in die zes weken is gebeurd. Hoe hij in het water terechtkwam en wat er precies gebeurde in de tussentijd is onduidelijk. Iemand moet weten wat er is gebeurd.”

De nabestaanden van Van Berlo willen duidelijkheid: “We hebben allerlei puzzelstukjes die niet in elkaar passen. In ons hoofd hebben we alle mogelijke combinaties gelegd, maar we willen de waarheid weten. Hoe erg die ook is. Dat brengt ons rust.”

Trauma
Niet alleen Van der Laan en haar broer lijden dagelijks onder de dood van hun vader. “De moord op mijn vader heeft ook een enorme impact op het leven van mijn dochter. Zij is nu zeventien en was zes maanden oud toen het gebeurde.”

Hoewel de dochter van Van der Laan weinig meekreeg van de dood van haar opa, is ze er wel mee opgegroeid en heeft het ook invloed op haar leven gehad. “Mijn dochter is ook getraumatiseerd door deze zaak, omdat ik niet de moeder voor haar kon zijn die ik zou willen zijn”, zegt Van der Laan. “Van de zeven dagen per week ben ik er vijf mee bezig. Ik heb ontzettend diep gezeten. Mijn kind is opgegroeid met een moeder die zwaar gebukt ging onder de dood van haar vader.”

Burn-out
Sinds kort zit Van der Laan zelfs in de ziektewet. De diagnose is een burn-out: “Je probeert door te gaan, maar op een gegeven moment gaat dat niet meer. Ik zit sinds twee maanden thuis. Volledig opgebrand.”

Haar lichaam trok het niet meer en ze dacht op een gegeven moment zelfs dat ze een hartaanval kreeg: “Ik ben afgevoerd naar het ziekenhuis, omdat ik alle symptomen van een attaque had. Gelukkig bleek het ‘slechts’ een burn-out te zijn”, verduidelijkt ze.

Stoute schoenen
De stap om de publiciteit op te zoeken en deze cold case onder de aandacht te brengen, ontstond na enige aarzeling. “Ik ben lid van de lotgenotengroep van de Federatie Nabestaanden Geweldslachtoffers (FNG). Op een gegeven moment vroeg de Peter R. De Vries Foundation of ze ons verhaal mocht delen en mee mocht werken om het onderzoek te heropenen.”

Van der Laan hapte niet direct toe: “Ik twijfelde. Mijn broer deed dit al jaren en probeerde via de media aandacht te vragen voor deze zaak. Eigenlijk had ik dat nooit gedaan, maar het leek me een goed moment om dat nu ook te doen. Ik trok de stoute schoenen aan en begon mijn ervaringen te delen.”

Berouw tonen
De hoop van Van der Laan is dat de daders berouw krijgen en vertellen wat er nu precies is gebeurd in de zes weken waarin haar vader vermist was. “Dat ik in een hel leef, wil ik niet zeggen, maar het heeft me wel gevormd. Ik hoop dat deze oproep wat oplevert en mensen aan het praten krijgt.”

Van de hoofddader verwacht ze niets, maar van de mededaders wel: “Als je iemand vermoordt, vreet dat toch aan je? Zij zullen ondertussen misschien ook wel kinderen hebben en berouw hebben van hun daden. Ik hoop dat ze contact opnemen en uitleggen wat er gebeurd is. Dat mag anoniem of via de media, zolang we maar antwoord krijgen. Ik wil deze puzzel oplossen”, besluit ze.

Iedereen die meer weet over deze cold case kan contact opnemen met tip@peterrdevries.nl. De Peter R. de Vries Foundation vraagt dit jaar aandacht voor cold cases. In Nederland zijn er meer dan duizend onopgeloste moord- en vermissingszaken.

Foto en video: Peter R. de Vries Foundation