Een witte tornado raast over de wijk Jeruzalem

Rond 1950 bouwde woningbouwvereniging Volksbelang, ten noord-oosten van de Wethouder Ebbenlaan een nieuwe wijk, met 122 woningen. Het waren de jaren na de Tweede Wereldoorlog en er was ook woningnood, zoals er nu ook een is. Bij de bouw kreeg men financiële steun vanuit de Marshallhulp. Er moest van de nood een deugd worden gemaakt en voorzitter Jos van Wel noemde de nieuwe woonwijk Jeruzalem. Deze naam herleide men toen aan de bouwstructuur en de bouwmaterialen die gebruikt werden. De buitenkant van de huizen bestond uit witte steenblokken en dat was iets wat heden ten dagen wel heel moeilijk terug te vinden was. Het was door de jaren heen een grijze massa geworden.

Terug naar het begin

De 122 huizen waren snel gebouwd om de woningachterstand in te halen. De isolatiewaarde was er een, om niet over naar huis te schrijven. Iedereen had een tuintje achter het huis en de indeling was een woonkamer en eetkeuken. Boven waren 3 slaapkamers en een douchecel met lavet. Door de jaren heen zijn de woningen al diverse keren gerenoveerd. Ze waren allemaal uitgerust met stalen kozijnen en die werden er bij de eerste renovatie allemaal uitgehaald en vervangen door kunststof kozijnen. Er is spouwmuur isolatie toegepast en de kolen en houtkachels zijn bij renovatie verdwenen en centrale verwarming aangelegd. In de douche en de keuken is een nieuw centraal afzuigsysteem aangelegd. Ook nu wordt er weer onderhoud uitgevoerd en daar hoort nu ook het aanbrengen van de witte startkleur bij. Zoals meer dan zeventig jaar geleden. Het zal er oog verblindend uit gaan zien en bij felle zonneschijn zal iedereen er met een goede zonnebril buiten moeten lopen.

Flats gesloopt

Voor een aantal jaren terug alweer, in 2016, zijn de flats van Jeruzalem die aan de Rembrandlaan stonden gesloopt. Hiervoor in de plaats  is een mooie rij moderne woningen  gebouwd, die in het geheel afwijkt van de oude wijkstructuur. Van twee bewoners die ik ken, Jan en Gonny Bombeeck, die hier vijftig jaar wonen, weet ik dat ze nog steeds goed ‘d’n aard’ in hun huis hebben. Zij zeggen het hier nog wel twintig jaar vol te houden, als het aan hen ligt. Dat zal wat de woningen betreft wel gaan lukken, als woningbouwvereniging Volksbelang het onderhoud aan deze woningen goed blijft uitvoeren.

De eerste bewoners

Jan vertelt dat zijn oom tot een van de eerste bewoners behoorde van deze wijk. Volgens zijn herinnering woonden er in de huizen in eerste instantie veel KNIL-militairen, zijn oom was een KNIL-militair. Oom en tante hebben er vanaf de nieuwbouw gewoond, Jan ging er geregeld op bezoek. De huizen werden gebouwd op een plek waar Jan zich voornamelijk weilanden herinnert.  Ze waren bedoeld voor de beroepsmilitairen die na de oorlog terugkwamen en snel een huis nodig hadden. Maar ook voor andere bewoners. Vroeger woonden hier in deze wijk rijke en arme mensen door elkaar heen. Jos van Wel had bij de opzet van deze wijk bedacht dat de bewoners huur betaalden  naar gelang hun inkomsten.

Tekst en Foto’s, Henk van Dijk