Een witte wereld

De meteorologische lente is op 1 maart begonnen. Eigenlijk verwacht je in deze tijd van het jaar geen witte wereld meer. Je ziet overal narcissen en krokussen bloeien. Bomen en struiken beginnen voorzichtig uit te lopen. En dan kom je ‘s morgens je bed uit, trekt de gordijnen open en knippert met je ogen. Alles is wit en het sneeuwt!

Mensen begonnen al voorzichtig te denken aan de lente vanwege al die kleuren van de bloeiende narcissen en krokussen. En de dromen van lekker borrelen op terrasjes, genietend van de zon. En dan ineens: poef, sneeuw. Hoezo opwarming van de aarde, het is behoorlijk koud (dit is natuurlijk een grapje). Nu denken veel oudere mensen bij deze woorden: Koud! Vroeger was het koud. Toen moesten we ons door meters sneeuw worstelen als we naar school of het werk moesten.

Ook het broedende koppeltje duiven dacht dat de lente er al was. Toegegeven ze waren wel heel vroeg. Per slot van rekening is het gezegde in mei leggen alle vogeltjes een ei. En zij hadden hun nestje eind februari al klaar. Ze hebben twee eitjes in hun nestje en wisselen elkaar continue af. Dit doen ze a twee weken. De eitjes zouden na achttien dagen uit moeten komen.

Vorige week met die koude wind was het al zielig. Maar ze bleven stug volhouden. De eitjes zouden ieder moment uit moeten komen. Maar vanochtend was het helemaal zielig. Een broedend duifje in een witte wereld. Er ligt inmiddels een laagje sneeuw over de duivin. Hopelijk gaat het nog goedkomen, en kunnen ze binnenkort hun nageslacht verwelkomen. En dan maar duimen dat die niet zo erg te lijden hebben van de kou. En de kou weten te overleven.

Maar ja, het kan nog erger. In Noord-Ierland, Engeland, Wales en Schotland zijn sneeuwbuien en een temperatuur van -10.