Griezelen met roofvogels bij kasteel Helmond

Bij het kasteel in Helmond was het op woensdag 17 juli weer lekker griezelen voor de kleine kinderen. Geen geesten en spoken maar griezelen met en van grote roofvogels. De valkenier had voor het publiek enkele mooie exemplaren vogels mee genomen. Aangezien de show niet meer in de kasteeltuin mag worden gegeven was het evenement verplaatst naar het binnenplein van het kasteel. De valkenier had enkele uilen en een valk mee genomen. Een oehoe, een Europese uil, een kerkuil en de valk. Ook de witte uil van de Harry Potter film was weer aanwezig.

De Valkenier begon met uitleg over de vogels. Hij vroeg onder andere waarom sommige uilen verschillende kleuren ogen hadden. De uilen die hij bij zich had, hadden gele ogen en oranje ogen. Het blijkt dat uilen met oranje ogen meestal in de schemering op jacht gaan terwijl de uilen met gele ogen overdag jagen. De oehoe heeft oranje ogen en de Europese uil heeft gele ogen. De kerkuil is herkenbaar aan het hartvormige gelaat. Zo werd er veel uitleg gegeven en de bezoekers hadden ook nog vragen, wat betreft het jagen en waar de uilen leefden. Toen kwam het hoogtepunt waar men op wachtte: men kon op de foto met de vogels. De twee aanwezige kasteeldames lieten aan de kinderen zien dat het niet eng was, je mocht ze alleen niet laten schrikken.

De kinderen wilden dolgraag op de foto maar vonden het wel een beetje griezelig, zo’n grote vogel op de arm. En als je goed naar de klauwen keek moet je wel een beetje eerbied hebben voor deze prachtige dieren. Een meisje wilde graag op de foto met zo’n mooie vogel maar toen zij de handschoen aankreeg waar de uil op zat vond zij het toch wel een beetje eng en was opgelucht toen de Valkenier de handschoen weer over nam. Ook waren er ouders die graag met de dieren op de foto wilden. En om te laten zien dat deze roofvogels niet zo eng waren zette de valkenier de grote oehoe op zijn hoofd. Gelukkig had hij wel zijn pet op want de klauwen waren bijzonder groot en scherp. De kinderen hadden deze middag weer veel te vertellen aan opa en oma. En hoe stoer vonden zij het dat er een foto gemaakt was met een grote vogel?

Na een klein uurtje vonden de vogels het welletjes en begonnen te fladderen met de vleugels. De valkenier vond het ook welletjes en laadde de vogels weer in de bus waarna iedereen weer naar huis ging of misschien wel naar de kermis….

Verslag en fotografie: Hans Choufoer