Hetty uit Helmond start inzameling voor repatriëring zwager Wim

Tijdens zijn fietsvakantie in Frankrijk werd Wim Vriens getroffen door een zwaar hartinfarct en een longembolie. Hij belandde in een plaatselijk ziekenhuis, wachtend op repatriëring. En daarmee werd de ellende alleen maar nóg groter. Uiteindelijk moesten hij en zijn echtgenote Jolanda de kosten voor repatriëring uit eigen zak betalen. Daarom startte Wims schoonzus Hetty Kuijpers uit Helmond een inzamelingsactie, om de kosten voor de repatriëring alsnog gedekt te krijgen.

Tien jaar geleden werd bij Wim Vriens botkanker geconstateerd, en onderging hij een beenamputatie. Enkele jaren later kreeg hij darmkanker. Maar ondanks die tegenslagen gaf Wim de moed niet op. Hij stapte van zijn hobby fietsen over op handbiken. Enkele weken geleden ging Wim met zijn vrouw op fietsvakantie in Zuid-Frankrijk, waar hij werd getroffen door een hartinfarct en een longembolie.

20% hartfunctie

Wim werd opgenomen op de intensive care van een plaatselijk ziekenhuis. Daar constateerde men dat het hart van Wim nog maar voor 20% functioneerde. “Artsen konden niet geloven dat hij de dag ervoor nog had gefietst”, vertelt schoonzus Hetty Kuijpers. “Ik ben meteen met mijn man overgekomen om mijn zus en zwager bij te staan. Wim is al heel zijn leven lang verzekerd bij de ANWB. Dus schakelden wij de ANWB alarmcentrale in. Helaas kwam er geen hulp.”

Geen enkele hulp

Hetty en haar man moesten zelf een tolk regelen en medische rapporten opvragen. “Niemand heeft ons in deze kritieke tijd geholpen”, aldus Hetty. “Wim onderging in Frankrijk zijn noodzakelijke operaties, zodat men hem stabiel kon repatriëren. Dit laatste kon alleen met een high-care ambulance, onder medische escorte naar een Nederlands ziekenhuis. Het was een uitdrukkelijk advies van de arts ter plekke.” Helaas dacht de ANWB alarmcentrale daar anders over, zegt Hetty. “Men vertelde ons dat de ANWB nooit mensen naar een ziekenhuis brengt. Alleen op het moment dat ze hersteld zijn. Maar volgens de arts in Frankrijk was dit herstel daar niet mogelijk. Wij waren ten einde raad en op van de spanning en emoties.”

‘De maat is vol’

“Toen kwam de nacht dat Wim ons totaal in paniek en angstig belde”, vervolgt Hetty. “De nachtverpleegkundige vertelde ons dat Wim ernstig hallucineerde. Dat was niet bevorderlijk voor zijn herstel, daar hij absoluut geen stress mag hebben. Toen was voor ons de maat vol. Wij schakelden een particuliere partij in, gespecialiseerd in repatriëring. Na overleg met het Elkerliek ziekenhuis in Helmond kozen we voor EMS. Zij regelden binnen twee uur met het ziekenhuis dat Wim op transport kon.”

De ambulance arriveert in het Elkerliek ziekenhuis in Helmond

Repatriëring niet gedekt

Probleem was alleen dat de kosten niet waren gedekt. Hetty: “Mijn zus moest alles zelf bekostigen, zo’n 12.000 euro. Daarom startte ik via het GoFundMe-platform een inzamelingsactie. Elke bijdrage, groot of klein, is welkom. Wij waarderen dit enorm.”

In totaal bedroegen de repatriëringskosten 12.000 euro. Inmiddels staat de inzamelingsteller op ruim 5.000 euro. Wil je ook een bijdrage leveren? Dat kan via de actiepagina op het GoFundMe-platform.