In Memoriam voor Franske

Een rasechte Helmonder heeft ons verlaten. Wat zijn we allemaal ontzettend geschrokken van het bericht dat onze Franske vorige week dinsdag zo plotseling overleden is. Afgelopen zaterdag was de uitvaart.

Sinds de tachtiger jaren was Frans Meijers al verbonden met onze omroep. Begonnen bij Slot, hierna Stadsradio Helmond, toen Omroep Helmond en als laatste DitisHelmond. Hij heeft heel wat fusies doorstaan en bleef altijd trouw achter d’n Omroep staan. Als technicus wist hij veel, hij stond altijd klaar om te helpen. Menig radioprogramma kon blind varen op zijn techniekkennis. Maar ook als mens werd Frans enorm gewaardeerd. Een zachte, lieve man, die altijd klaar stond voor de ander.

In de studio was hij een graag geziene gast. Op locatie-uitzendingen konden we altijd op zijn kennis en kunde rekenen. Later, toen hij lichamelijk steeds meer op moest geven, viel de techniek weg. Zijn ogen werden slechter, maar hij bleef komen. Eerst nog op zijn brommertje, later met de taxbus. Hij zat niet bij de pakken neer, keek niet naar wat hij niet meer kon, maar wat hij wel nog kon. Bij hem was het glas altijd halfvol.

Hij was een perfecte gastheer, ik noemde hem altijd “onze huismeester”. Bij het radioprogramma Helmond Info ontving hij de radiogasten, voorzag ze van een ‘bekske koffie’ en wat gezellige praat. Een hartelijke ontvangst, dus. Een warm welkom.

Na zijn pensionering was hij veel in de radiostudio te vinden. De radio was zijn lust en zijn leven. Hier vond hij zijn dagelijkse invulling. Het was zijn tweede thuis. En wij waren zijn familie. Soms zat hij op zijn plekje naast het mengpaneel, rustig te luisteren en te genieten van alles wat er gebeurde. Maar hij vond het ook fijn om in de kantine te zitten bij zijn collega’s. Hij stond model voor het “Helmonds Pindulleke”, maar bleef eenvoudig.

Ook de jeugd wist hij te waarderen. Hij was ook bij de jonge medewerkers vaak aanwezig tijdens de uitzendingen. Als er gevraagd werd: “Frans welk plaatje zullen we voor je draaien?”, wist je het eigenlijk al. ELO met Mr. Blue Sky, dat was echt zijn nummer. En voor ons zal het altijd zijn nummer blijven.

Franske, je was er een uit duizenden. We zullen nog menig ‘bekske koffie’ op jou drinken.

Lieve Franske, we gaan je ontzettend missen!