Jubileumconcert Carat was van grote klasse

Op zondag 1 september vond het grote jubileumconcert plaats van Carat concerten. Zij vieren dat zij dit jaar 25 jaar concerten in stadspark De Warande organiseren. Het was een concert dat extra lang duurde: van 12.00 uur tot 17.00 uur met grote namen en van hoge En de muzikale omlijsting was er een met grote namen en een goede reputatie.

Behalve de Rimboband stond er ook het Philips Harmonie orkest op het podium met als zangeres niemand minder dan Laetitia Gerards met haar geweldige stem. Als derde orkest trad op de Big Band Boxtel met een beetje jazzy muziek. En de afsluiter was de Notoire Fanfare. De naam zei niemand iets maar na afloop waren de mensen zeer onder de indruk. Alleen al vanwege de humor en opvallende kleding.

De Rimboband behoeft geen verdere uitleg. Zij bestaan dit jaar veertig jaar en het aantal leden bedraagt zestig muzikanten en dertig vrijwilligers. (De muzikanten zijn mensen met een beperking). Zij speelden muziek van allerlei artiesten maar het mooist vonden zij zelf de nummers van Guus Meeuwis.

Het Philips Harmonie orkest speelde deze middag vooral een beetje klassiek en met de stem van de charmante Laetitia Gerards waanden de aanwezigen zich af en toe in een operagebouw. Haar stem was verbazend. Na afloop was er voor hen een lang en oorverdovend applaus. Tot tevredenheid van Robert van den Broek die de middag aan elkaar praatte.

De Big Band Boxtel is eigenlijk een onderdeel van de  Gildebondsharmonie en bestaat uit slechts vierentwintig muzikanten. Hun muziek is vooral swingend te noemen.

Toespraak burgemeester Elly Blanksma

Ondertussen was de burgemeester, mevrouw Elly Blanksma verschenen in de pauze tussen twee orkesten door, en zij feliciteerde natuurlijk de stichting Carat en de grondleggers. Als jubileumcadeau werd er een glazen plaat onthuld van het logo van Carat. Deze was bevestigd op de glazen achterwand van het podium.

Toen werd het tijd voor het optreden van de Notoire Fanfare. Eerst keken de bezoekers wel op want het podium bleef leeg en een gezette man met een enorme baard verontschuldigde zich bij het publiek en zei dat er niet werd opgetreden op het podium. Hij gaf toe dat er zou worden opgetreden tussen het water en de stoelen waar de mensen op zaten. Dus iedereen moest inschikken, naar voren komen en zo dicht mogelijk bij hem komen zitten. Even paniek want de mensen die verderop en vooral achteraan zaten moesten allemaal verkassen naar voren. Wat eigenlijk niet opviel waren de muzikanten die her en der opgesteld stonden tussen de mensen in en vooraan bij de baardige man stonden alleen een paar fruitkisten. Maar al gauw klonk er trompet geschal en een trommel en langzamerhand kwamen de muzikanten van allerlei kanten naar voren gelopen langs en tussen de luisteraars door. Maar de kleding was het merkwaardigste. Enkele muzikanten in Schotse kleding, weer anderen droegen middeleeuwse kleding en de banjospeler had een pak aan dat naar het leek, helemaal onder de spinnenwebben hing.

Hun opvoering was met een humoristisch tintje en daarbij maakten zij mooie muziek met een soort mimespel. Gedurende het optreden werden er diverse gebeurtenissen gespeeld, begeleid door  aangename muziek. Het publiek schoot ook meerdere malen in de lach, vooral om baardmans met zijn fratsen. Tijdens de hele voorstelling was het opmerkelijk stil. En niemand had eigenlijk het einde verwacht. Dit kwam nadat alle muzikanten weer langzaam aan in een lange rij door de menigte liepen en verdwenen van het veld via de achterkant. En ook hier volgde er een enorm applaus. Het was een opmerkelijk maar humoristisch muzikaal gebeuren waar iedereen van heeft genoten…

Verslag en fotografie: Hans Choufoer