Kamperen in het bos bij speeltuin De Rijpelroets

Kamperen is weer helemaal terug. Toch doen ze dit in speeltuin De Rijpelroets al wel vaker. Op vrijdag 14 augustus was het vrij druk in speeltuin de Rijpelroets in de Rijpelberg. De kinderen en hun pappa’s en mamma’s waren daar niet alleen om te spelen, maar op vrijdagavond mocht er ook gekampeerd worden in de speeltuin.

Hier en daar hoorde je het zuchten en steunen van de ouders terwijl zij moeite deden om een tent op te zetten voor de overnachting. De kinderen vonden het allemaal wel goed, zij speelden op de toestellen van de speeltuin. Het waren kleine twee- en driepersoons tentjes. Twee slimmeriken hadden zelfs een grote tipi opgezet waar men met 6 of 8 personen in konden slapen. En als enige waren er twee personen ter ondersteuning van de activiteitencommissie, die in de blokhut sliepen.

Tent opzetten en spelen

Er was een strak schema opgesteld. Vanaf 17.00 uur kon men de tent op zetten en om 19.00 uur was het etenstijd. Daarna nog even spelen en als verrassing zou er iemand komen met een uil die een voorstelling gaf.  Daarna konden zij weer spelen en om 23.00 uur was het bedtijd. Althans, dat was de planning. In het begin ging het van een leien dakje. De tenten waren opgezet en omstreeks 19.00 uur klonk het sein dat er gegeten kon worden.

Een jongedame kwam op een bestelfiets enkele tassen friet af leveren en ondertussen waren er al twee schalen met frikandellen, kroketten en kaassouflés gebakken en op tafel gezet. Het was vanaf dat moment doodstil want iedereen had wel honger gekregen van het spelen en zat lekker te smikkelen. De Rijpelroets heeft de luxe van het bezit van een grote tuinkabouter op een zuil. Hij heet Harrie, de Ranjakabouter. En Harrie had het druk. Want van eten en spelen krijg je dorst en ranja was wel lekker, vooral als je meer dan 1 bekertje mocht drinken.

Om half negen klonk er opgewonden kreten van de kinderen die allemaal naar het toegangshek renden. Daar kwam een man binnen met een gigantische witte uil op zijn arm. Het was een prachtige Siberische uil die de naam Sascha had.

Nadat iedereen rondom de man stond begon hij interessant te vertellen over het leven van de uilen.  Sommige kinderen vonden het wel een beetje eng zo’n grote uil maar er waren er ook bij die het wel durfden om het dier eventjes te aaien. Na zijn verhaal mocht iedereen die het durfde even op de foto met de uil. De man vertelde wel dat deze uil uit het koude Siberië komt en het nu met dit weer erg warm had, wat eigenlijk niet goed was voor de gezondheid en na de fotosessie ging de man weer huiswaarts.

Toen konden de kinderen nog even spelen voor het bedtijd was. Dat betekende dus kamperen in een tentje met papa en/of mama. Vanmorgen toen ik als wijkreporter bij het ontbijt aanwezig was, hoorde ik dat de kinderen niet voor middernacht (hoe kan het ook anders) gingen slapen. Er werd in de tent ook nog veel gekletst en gelachen met mamma of pappa maar toen werd het stil.

Vermoeide snoetjes bij het ontbijt

Bij het ontbijt verschenen de kids met bleke gezichtjes en vermoeide snoetjes aan tafel, terwijl de mamma’s en pappa’s ook wel moesten gapen na zo’n kampeeravontuur. Een enkeling opperde zachtjes dat er straks thuis ook nog wel even een dutje gedaan zou worden maar ja, je hebt alles over voor een kampeernachtje met de kinderen. Na het ontbijt konden de kinderen nog even goed wakker worden door een paar keer te gaan glijden op de waterglijbaan. Toen waren ze weer erg wakker en fit en verdwenen zij weer de speeltuin in. De organisatie was dik tevreden over deze kampeernacht en denken het volgend jaar weer te organiseren. En wie wil er nu niet af en toe een spannend nachtje kamperen in een mooie speeltuin?

Verslag en fotografie: Hans Choufoer

Met speciale dank voor de gastvrijheid aan Sandra, Veronique en Patrick