Marika en Gerard Martens; 60 jaar een huwelijkspaar

Elk kwartaal nodigt de gemeente Helmond 60-jarige huwelijksparen uit op Het Kasteel voor een feestelijke lunch. Woensdag 1 november ging wijkreporter Hans Choufoer samen met verslaggever Hélène op bezoek bij een kersvers 60-jarig bruidspaar; Marika en Gerard Martens. In Helmond ook wel bekend als de oprichters van Gemar Parket.

Valse start

Gerard, geboren in Eindhoven op 1-11-1942, wilde al van jongs af aan gaan varen. Dus sleepte de vijftienjarige Gerard moeders mee om toestemming te geven dat hij al mocht gaan. Toentertijd was de keuze; of in dienst of zes jaar in de koopvaardij. Bij uitgaan in Eindhoven ontmoette hij Theo de Wayer uit Helmond. Samen trokken ze ook naar dansavonden in het Helmondse, waar ze Marika tegenkwamen. Theo had een oogje op Marika, geboren in Helmond op 28-1-1942. Zij viel echter niet op hem, maar op Gerard. De zes koopvaardij-jaren waren bijna voorbij. Er moest nog één reis gemaakt worden en dan zat het er voor Gerard op. Maar het leven had andere plannen. Na vijf maanden kennis te hebben gehad, moest er namelijk getrouwd worden.

Dus togen Marika en Gerard te voet naar het centrum om in ondertrouw te gaan. Oftewel trouwen voor de wet. Halverwege werden ze ingehaald door familie die hen weer terughaalde naar huis. Er was een oproep binnengekomen dat Gerard per direct ‘naar de vaart moest’. Die dag werd dus niet getrouwd.

Tijd voor actie

Tijd voor schoonmoeders om actie te ondernemen. Want Marika kon niet zomaar alleen en ongetrouwd achterblijven. Ze regelde met huisarts Rijken dat Gerard die laatste reis niet meer hoefde te maken. Op 31 oktober togen ze weer richting de ondertrouw. Dit keer met  resultaat. Het paar trouwde alleen voor de wet en dat vond Marika helemaal niet erg; “Ik wilde ook helemaal geen trouwjurk. Ik heb altijd een hekel gehad aan jurken, vooral van die strakke. Een mooi mantelpakje was voor mij meer dan mooi genoeg.”

Toonkamer

In Asten werkte Gerard als installateur bij de Oliemolen. En kluste ook zwart bij met het leggen van parket. Dat kwam uit en Gerard moest op het matje komen bij de Sociale Dienst. In plaats van een fikse boete, adviseerde de medewerker van de Sociale Dienst dat Gerard gewoon een bedrijfje op moest richten om alles maar eens ‘wit’ te krijgen. Dezelfde dag fietste Gerard naar de Kamer van Koophandel in Eindhoven en registreerde zijn eerste eigen bedrijf, ‘Gemar Parket’ (samenvoeging van Gerard en Marika). Eerst werd het bedrijf gewoon vanuit huis gerund. De slaapkamer van dochterlief was de ‘toonkamer’. De wanden, de vloer en zelfs het plafond was vol getimmerd met verschillende soorten parket. Wanneer er klanten kwamen kijken, moest ze dan ook even verkassen.

Grote stap

In 1992 werd het pand aan de Engelseweg gekocht. Een grote stap, want er was veel geld mee gemoeid. Naast Gemar parket richtten ze in 1998 ook Zabolak op. Ze gingen in eerste instantie boven hun winkel wonen. Gerard en Marika waren altijd in de showroom en de kinderen waren veel alleen. Marika heeft vaak gewenst dat ze meer thuis had kunnen zijn voor de kinderen. Een gezin én een eigen bedrijf is meestal een pittige combinatie. Het paar heeft drie kinderen, vijf kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen. De oudste zoon nam Gemar Parket over nadat Gerard en Marika stopten. Zabolak werd ondertussen al gerund door dochter en schoonzoon.

Thuiszitten is duidelijk een straf voor Gerard, na al die jaren hard werken. Zijn grootste hobby is dan ook ‘bezig blijven’, met gewoon van alles. Marika vindt het niet erg dat die tijd voorbij is. “Ik vind het heerlijk dat ik gestopt ben met de wekker, de tijd aan mezelf heb en lekker kan televisiekijken!”, vertelt ze. Gerard vult aan; “Als mensen vragen ‘Waar is jullie Marika?’, dan is mijn standaardantwoord ‘Die past thuis op de TV’!”

Foto’s: Hans Choufoer