Niet-aangeboren hersenletsel is onzichtbaar, maar altijd merkbaar

Elke twee maanden staat in Lunchroom De Keyser in Helmond een bijeenkomst van Café Brein op het menu. Afgelopen maandagavond stonden de – vaak onzichtbare – effecten en gevolgen van hersenletsel centraal. Mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) komen samen om ervaringen uit te wisselen, informatie op te doen en gewoon voor de gezelligheid.

Ervaringsdeskundige Willem Beckers was ook aanwezig bij de bijeenkomst. Hij weet wat het is om met hersenletsel te leven. Beckers gaf leiding aan 27 mensen en had het naar eigen zeggen goed voor elkaar. Na weken van stress kreeg deze zelfverklaarde ‘self made man’ ineens intense hoofdpijn. Toen hij met vrienden op weg was naar een feestje, besloot hij om een dutje te doen in de auto. Te moe. Even slapen zou de hoofdpijn wel doen verdwijnen. Het lot besloot anders.

Beckers had hersenletsel en raakte in een coma. Het was maar de vraag of hij eruit zou komen. Hij was zeven keer opgegeven en zijn kansen op een ‘normaal’ leven waren vrijwel nihil. Het is Beckers door keihard te vechten gelukt om zijn leven terug te krijgen. Hij kan weer lopen en autorijden bijvoorbeeld. Beckers’ voornaamste taak is huisman zijn en voor zijn dochters zorgen. Hij is tevens NAH-ambassadeur. In die rol deelt hij zijn ervaringen op bijeenkomsten zoals Café Brein.

Mooi voorbeeld
Mara Hoefnagels werkt bij Stichting SWZ en is blij met de komst van Beckers. Zijn positieve inslag en open houding over NAH geven mensen hoop. “Als je hersenletsel hebt, kun je meer dan je in eerste instantie denkt. Daar is Beckers een mooi voorbeeld van. Zijn kansen waren klein, maar hij is erin geslaagd om op te krabbelen en met de gevolgen van het hersenletsel te leven”, zegt ze.

De titel ‘Onzichtbare gevolgen van hersenletsel’ geeft precies aan wat de problematiek rond NAH is. Je kunt niet aan iemand zien of hij of zij hersenletsel heeft. “NAH heeft echter een enorme impact op het leven van mensen die ermee te maken krijgen. Voor de persoon die het heeft, maar ook zijn of haar omgeving. Het is een onzichtbare aandoening, maar wel een die heel veel impact heeft”, zegt Hoefnagels.

Meer aandacht
Er is steeds meer aandacht voor NAH, merkt Hoefnagels op: “Dat is een positieve ontwikkeling. Tijdens de bijeenkomsten komen mensen die met deze aandoening kampen en hun mantelzorgers samen. Het is prettig om lotgenoten te treffen tijdens deze bijeenkomsten. Je bent zeker niet allen en dat geeft een goed gevoel. Daarnaast draait het ook om gewoon gezellig samenzijn.”

Tijdens de bijeenkomst werd ook de documentaire ‘Een ander hoofd’ vertoond. In deze film van Liesbeth Reeser werd in beeld gebracht hoe theatergroep NAH-ja! hun nieuwe voorstelling maakte. Er komt nog heel wat bij kijken. Alle spelers van de theatergroep hebben namelijk NAH of zijn mantelzorgers van mensen met hersenletsel.

De documentaire toont de veerkracht van de spelers en hoe NAH hun leven beïnvloedt. Een aantal mensen uit de documentaire waren aanwezig tijdens deze bijeenkomst van Café Brein en praatte na afloop met de bezoekers.