Oliemeulen monument zoekt molenstenen
Het gebied ten zuiden van de spoorlijn en ten oosten van het kanaal in Helmond heet Hoogeind. Een naam die je al in 1420 terugvindt. In 1954 kreeg de woonwijk de naam Annaparochie door de bouw van de Annakerk. Maar ‘den echten Hellemonder’ kent het gebied toch wel als ‘Den Oliemeulen’. Om dat stukje geschiedenis te herdenken is de buurtvereniging bezig met het oprichten van een herinneringsmonument. En daar horen uiteraard molenstenen bij.
Henry Swinkels, secretaris van belangengroep Annawijk, vertelt vol trots dat de plannen voor het herinneringsmonument al in een vergevorderd stadium zijn. “Uiteraard hebben we bij de gemeente eerst toestemming gevraagd voor het oprichten van een monument voor het gebied Den Oliemeulen. De gemeente dacht volop met ons mee en wees drie plekken in de wijk aan waaruit we konden kiezen. Dat werd uiteindelijk het plein vóór het Annatheater in de Floreffestraat. Daar lig een groenstrook waar het monument in geplaatst wordt.”
Het Annatheater aan de Floreffestraat in het midden van de foto. De blauwe markering geeft de plaats van het monument aan.
“Nu zijn we bezig met het verkrijgen van twee echte molenstenen. Zodra we die in ons bezit hebben, starten we met het aanschrijven van fondsen om de stenen in het monument te verwerken. Het is nog wel een zoektocht. Maar we hopen op een snel resultaat.”
Een stukske geschiedenis
Aan het eind van de Kerkstraat, waar nu het Beugelsplein ligt, stond de Hoogeindse Poort. In het gebied stonden ongeveer 54 huizen en de weg leidde naar Lierop. De meeste huizen stonden vlakbij de stadspoort op het Groenewoud. Maar ook op het Hoogeind, waar ook een oliemolen stond. Abraham Clerqs verkreeg op 2 december 1697 van de Raad van State toestemming voor het oprichten van “een paerde olijmolen” (paarden oliemolen).
Deze door paarden getrokken molen was een olieslagmolen. Uit oliehoudende zaden zoals koolzaad, raapzaad en lijnzaad sloegen de molenaars met stampers olie. Koolzaadolie en raapolie voor het bakken en lijnolie voor het maken van verf. In 1733 kreeg Hendrik Scheij, molenaar te Bakel, de molen in handen. Hendrik woonde er zelf en verhuurde de oliemolen aan Adriaen van Craaij. Vervolgens verkocht de familie in 1783 de molen aan huurder Gerrit van Craaij voor 3.500 gulden.
Theodorus Hermans kocht daarna de molen in 1845, om die vervolgens weer door te verkopen aan Willem Nederveen. De bestemming van de oliemolen veranderde toen in die van woning. Na ongeveer 163 jaar kwam er dus een einde aan het bedrijf. Het huis werd in 1870 verkocht aan Johannes Strijbosch die het pand splitste in vier woningen. Uiteindelijk werd Den Oliemeulen eind 19e eeuw gesloopt. De naam is tot op de dag van vandaag in de volksmond in gebruik.
Bron: Regionaal Historisch Centrum Eindhoven
Voorbeeld hoe het monument zou moeten worden
Foto: Wikipedia
Tip de redactie
Ditishelmond.nl
Heb je een nieuws- of agenda-item, leuke foto of video over Helmond en wil je dit delen?
Stuur het dan in naar onze redactie. Altijd Dichtbij!
E-mail: redactie@ditishelmond.nl
Telefoon: 088 166 67 00
