Onzekere toekomst voor Tienerhuis-Skatepark: ‘Ik ben moe gestreden, zo ga je niet met mensen om’

Voor velen is het een periode van onzekerheid: de toekomst van het Tienerhuis-Skatepark in Helmond Brouwhuis staat op losse schroeven. Twintig jaar lang zette voorzitter Ron Peters zich vrijwillig in voor het Tienerhuis. “De boosheid heb ik inmiddels achter me gelaten”, zegt hij. “Maar ik voel me nu vooral enorm machteloos.”

Het mogelijk sluiten van de deuren van de ontmoetingsplek kwam voor Peters niet uit de lucht vallen. “We teren al 4 à 5 jaar op ons spaargeld en momenteel is de bodem van de spaarbank in zicht”, vertelt Peters. “Het is dan een optel- en aftreksom van de inkomsten en uitgaven die we maakten en dan kwam eruit dat we zwaar tekortkomen.”

Ik ben moe gestreden, zo ga je niet met mensen om.

De subsidies van de gemeente waren te weinig om het gat te dichten. “We moeten teren op de blikjes drinken die we verkopen, want entreegeld vragen we niet”, vertelt Peters. “De gemeente steekt miljoenen in andere zaken, maar een paar duizend euro voor een jeugdhonk zit er niet in.”

Geen plek meer voor jongeren
Hij benadrukt dat ze al jaren in dit hoekje zitten en dat de kosten blijven stijgen. “We hebben één persoon in loondienst, maar dat zijn alsnog de hoogste kosten die we hebben. Daarnaast stijgt de energierekening ook alsmaar”, aldus Peters. “De uitgaven worden steeds hoger en de subsidies alsmaar lager. We probeerden in gesprek te gaan met de gemeente, maar het haalt allemaal niks uit. Het huidige bestuur gaat onder deze condities niet meer door.”

Het bestuur bestaat uit vrijwilligers, die ieder geven om het voortbestaan van het Tienerhuis-Skatepark. “Het ergste vind ik nog niet eens dat ik na twintig jaar betrokkenheid moet stoppen, maar dat de kinderen in Brouwhuis en Rijpelberg geen veilige speelplek meer hebben zoals dit”, vertelt Peters. “Ik ben moe gestreden. Ik vind dat de gemeente schandalig omgaat met vrijwilligersbesturen. Zo behandel je mensen niet.”

Een onzekere toekomst
Peters is niet de enige die hoopt dat het Tienerhuis kan blijven bestaan. Dinsdag staan er gesprekken samen met de wijkraden van Brouwhuis en Rijpelberg gepland. “We hopen dat zij het kunnen redden, maar als een nieuw bestuur zou ik niet meer aan deze klus beginnen”, vertelt Peters. “Als ze de cijfers zien, zullen ze achter hun oren krabben. Ik heb er een hard hoofd in dat het goedkomt.”

Peters werkt mentaal al een aantal jaar richting dit punt toe. “Het doet ongelofelijk zeer. Ik hoop dat er voor de kinderen die hier altijd kwamen een alternatief gaat komen.” In januari zal het Tienerhuis-Skatepark nog een jeugddisco geven om samen het bestaan af te sluiten. “We gaan met een donderklap het licht uit.”