Opinie: ‘Wmo-beleid Helmond verdient geen uitstel, maar herziening’

Het plan om het aantal zorgaanbieders voor individuele begeleiding in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) drastisch terug te brengen is met anderhalf jaar uitgesteld. Die beslissing is goed nieuws stelt Wilbert Linders. Het is alleen geen oplossing voor het probleem, stelt de fractievoorzitter van Mi Hellemonders in dit opiniestuk.

In Helmond is het plan om het aantal zorgaanbieders voor individuele begeleiding in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) drastisch terug te brengen met anderhalf jaar uitgesteld. Hoewel dit uitstel enige ademruimte biedt, verhult het niet de kern van het probleem: een beleid dat eerder chaos en onzekerheid veroorzaakt dan verbetering en efficiëntie.

Mi Hellemonders heeft zich vanaf het begin fel uitgesproken tegen deze koerswijziging van de gemeente. En terecht. De maatregel treft niet alleen zorgaanbieders, maar ook de meest kwetsbare inwoners van onze stad: ouderen, mensen met een beperking, en anderen die afhankelijk zijn van begeleiding om zelfstandig te kunnen leven. Door het aantal zorgaanbieders fors te verminderen, wordt de keuzevrijheid van cliënten ingeperkt en komt de continuïteit van zorg ernstig in gevaar.

Impact
Daarnaast zijn de zorgen over de impact op zorgmedewerkers en kleinere zorginstellingen terecht. Lokale, betrokken zorgaanbieders dreigen buiten spel te worden gezet, terwijl de gemeente nauwelijks transparantie toont over de wijze waarop selectiecriteria worden toegepast. Kritische vragen over de gevolgen voor arbeidsvoorwaarden, werkgelegenheid en kwaliteit van zorg blijven structureel onbeantwoord.

Ook het signaal van de FNV over bureaucratische obstakels – bijvoorbeeld bij het aanvragen van een persoonsgebonden budget (pgb) – kan niet worden genegeerd. Wanneer inwoners die hun zorg zelf willen organiseren worden geconfronteerd met tegenwerking in plaats van ondersteuning, ondermijnt dat de kern van wat de Wmo hoort te zijn: een vangnet én een middel tot autonomie.

Gebrekkige klachtenafhandeling
Mi Hellemonders trekt daarnaast terecht aan de bel over de gebrekkige klachtenafhandeling bij de Sociale Teams Helmond (STH). Lange wachttijden en ondoorzichtige processen versterken het wantrouwen van burgers richting het sociaal domein. De afstand tussen beleid en praktijk lijkt groter dan ooit. Het college lijkt zich blind te staren op cijfers en modellen, terwijl de menselijke maat steeds verder uit zicht raakt.

Een uitstel van anderhalf jaar verandert niets aan de uitgangspunten van een beleid dat fundamenteel tekortschiet. Wat Helmond nodig heeft is geen vertraging, maar een koerswijziging. Meer transparantie, meer ruimte voor lokale zorgaanbieders, en bovenal: een beleid dat uitgaat van vertrouwen in plaats van controle.

Luisteren
Het is tijd dat het gemeentebestuur luistert naar signalen van inwoners, professionals en politieke partijen zoals Mi Hellemonders. Want goede zorg begint met luisteren. En met lef om bij te sturen wanneer het mis dreigt te gaan.

Lees ook: Terugdringen aantal zorgaanbieders individuele begeleiding WMO Helmond anderhalf jaar uitgesteld

Foto: Matthias Zomer/Pexels