Rijpelberg: ook hier volop in de sfeer met de Kennedymars

Dit weekend is de Kennedymars het onderwerp van genieten en meedoen of meemaken. Zaterdagavond 6 juli werd het startschot gegeven en duizenden lopers waagden de trip van tachtig kilometers. Velen liepen hem al vaker en sommigen begonnen voor de eerste keer. Ook in Helmond waren er enkele doortochten: langs het Havenplein en in de Rijpelberg bijvoorbeeld. De wijkreporter ging zoals elk jaar de sfeer proeven in de Rijpelberg.

Aangekomen op het plein en grasveld waar de sportievelingen langs zouden komen was het gezellig druk. Al regende het behoorlijk en was het eigenlijk wel een koddig gezicht al die gekleurde paraplu’s. Ondanks de regen had het publiek er zin in. De sfeer was zeer goed. Het personeel van de frietkraam en drankpunten stonden zich in het zweet te werken. Soms enkele rijen dik stonden de mensen te wachten op hun drank of eten. Maar overal opgewekte reacties en gezichten.

Op het podium stond Bold al behoorlijk haar best te doen om de feestvierders te vermaken zodat de wachttijd van de lopers niet te lang zou duren. Voor degene die nog nooit van Bold hadden gehoord; zij was vorig jaar een van de artiesten die mee deden met Gluren bij de buren en in de aankomende Kasteeltuinconcertenreeks zal zij ook aanwezig zijn met haar aangename stem en muziek. Op het veld waren de staantafels allemaal bezet. De rest van het publiek stonden voor het podium mee te deinen en dansen op de muziek of hadden zich opgesteld bij het fietspad waar de lopers langs zouden komen.

Ook de controlepost bij de kramen met verfrissingen voor de lopers, zoals bananen, bekers water, soep of ranja was een streling voor het oog. Vrolijk versierd met verlichting en stoelen voor de lopers als zij even wilden zitten. Maar er zullen niet veel mensen gaan zitten als zij de post naderden. De controlepost bestond vroeger uit mensen met stempels of scan apparatuur, nu lagen er twee matten voorzien van sensor. Het nummer dat de lopers dragen zijn nu voorzien van een sensor die afgaat als men over de mat heen loopt. Dan werd hun positie doorgegeven aan de post in Someren waar het begin en de finish was. En op een gegeven ogenblik, zo omstreeks half elf begon het applaus. De eerste lopers waren in aantocht. Als eerste een stevige man die lachend door de haag van mensen wandelde. Aan zijn lopen kon je duidelijk merken dat het een snelwandelaar was. Hij nam alleen vlug een bekertje water in ontvangst en liep stevig door om zijn route af te maken. Voorts begonnen er wandelaars binnen te druppelen. Sommige liepen alleen maar ook waren er tijdens de tocht groepjes ontstaan die dan samen langs de juichende massa door hobbelden. Ook waren er enkelen bij die dankbaar gebruik maakten van de opgestelde toiletten en daarna vaak opgelucht hun tocht voortzetten. De lopers bleven komen en sommigen hadden er een origineel tintje aan gegeven. Zo zag ik een loper in Chinese kledij en er liep zelfs een man in een chique carnavalsjas mee. Maar het mooiste waren wel de mensen die mee deden in een rolstoel. Wat een bikkels. Petje af voor hen en alleen maar eerbied. Tot ik gevraagd werd door een loper om van hem een foto te maken. Verbaasd vroeg ik of hij daar wel tijd voor had. Hij droeg een mooi hoedje en een opvallende sjerp met allemaal verkeersborden met 50 erop. Hij verklaarde dat het zijn vijftigste wandeling was bij de Kennedymars. Uiteraard kon ik niet weigeren en zette de blije man op de foto. Zo ging het de hele avond door maar ik ben toch naar huis gegaan waar mijn bedje mij al toeriep dat de Kennedymars lopen voor mij niet was weggelegd. Dus vertrok ik huiswaarts met nog een keer om te kijken naar die sportieve Die-hards…

Verslag en fotografie; Hans Choufoer