Tekenen zorgt voor Doortje voor rust, begrip en opdrachten

Onder de naam ‘Gewoon Doortje’ plaatst Doortje Hopstaken illustraties met gedichtjes op Facebook. De tekeningen worden positief ontvangen en ondertussen volgen 15.000 mensen de socialmediapagina van Hopstaken. Hoewel haar kunst in de smaak valt en ze soms een opdracht krijgt, is Hopstaken geen professionele illustrator. Nog niet, want het begint bij de zorgprofessional steeds meer te kriebelen: “Een balans vinden tussen de zorg en tekenen zou perfect zijn.”

Hopstaken heeft nooit een carrière als illustrator geambieerd. Het overkwam haar eigenlijk, zegt ze bescheiden: “Ik teken al mijn hele leven. Het is een manier om mij te uiten. Als zorgmedewerker zijn sommige dagen erg intensief. Om mijn gedachtes en emoties te ordenen en verwerken, maak ik na werktijd ruimte om thuis in alle rust tekenen. Ik zette mijn gevoelens op papier. Als ik een tekening maakte, komen er vaak spontaan woorden bij. Zo ontstond een soort tegeltje met een gedichtje.”

Op een gegeven moment deelde Hopstaken een tekening op haar Facebookpagina. De reacties waren positief dus volgden meer illustraties: “Familieleden, kennissen, vrienden en collega’s herkenden zich in de gedichten en tekeningen. Mijn werk werd gedeeld en uiteindelijk kwamen er zelfs een paar opdrachten binnen.”

Combineren
In opdracht van verpleeghuizen maakte ze een aantal illustraties. Hopstaken werkt ook in de zorg en haar woorden en afbeeldingen raken duidelijk een gevoelige snaar: “Het is heel spontaan gegaan en langzaamaan herkenden steeds meer mensen mij van mijn tekenwerk. Echt leuk, want tekenen is voor mij vooral een hobby. Nu denk ik erover na om meer te gaan doen met het tekenen en mijn werk in de zorg langzaamaan wat af te bouwen. Ik wil het combineren.”

Hopstaken werkt als zelfstandige in de zorg en helpt mensen met dementie. “Je hebt vaak met complexe zorg te maken, omdat niet iedereen met de diagnose Alzheimer op hulp zit te wachten. Het lukt mij gelukkig heel vaak om deze mensen te bereiken en ze alsnog bij te staan”, vertelt ze.

Mens en niet diagnose
Haar geheim? “Het is belangrijk dat je de mens vooropzet en niet de diagnose. Er gelden vanuit de zorg bijvoorbeeld richtlijnen voor mensen met dementie die niet overal toepasbaar zijn. ‘Vermijd prikkels, want dat is niet goed voor deze doelgroep,’ is bijvoorbeeld zo’n richtlijn. Dat hoeft zeker niet altijd het geval te zijn. Sommige mensen hebben juist extra prikkels nodig. Zorg is maatwerk”, zegt ze.

Soms komt de zorg voor mensen met dementie nogal betutteld over, stelt Hopstaken: “Het lijkt alsof er geen hoop meer is en mensen die de diagnose Alzheimer krijgen direct niets meer kunnen. Dat is absoluut niet zo. Er is zoveel meer mogelijk dan je denkt en ik wil dat graag onder de aandacht brengen. Onderschat mensen met dementie niet, want ze kunnen vaak veel meer dan mogelijk gehouden wordt. Dat is de boodschap die ik wil meegeven.”

Lucht brengen
Partners en naasten van mensen met dementie hebben het volgens de zorgspecialiste vaak zwaarder dan de patiënt zelf: “Mijn doel is dementie op een luchtige manier te benaderen. Dat doe ik door de mogelijkheden te belichten in plaats de nadruk op onmogelijkheden te leggen. Daarvoor gebruik ik ook mijn tekeningen en teksten.”

De plannen om meer met haar tekenwerk te doen, verkeren nog in een pril stadium. “Ik ben nog in de onderzoeksfase en ga uitzoeken wat het opzetten van een webshop kost, of ansichtkaarten drukken een optie is en wat verder mogelijk is. Nu ik ouder word, is het steeds moeilijker om fulltime in de zorg te werken. Het werk is veel te leuk, dus ik blijf het graag doen. Het is mijn wens om een balans tussen werken in de zorg met het tekenen te combineren”, besluit ze.