Voor iedereen een plek: Wilbert Linders over inclusie en regenboogbeleid

Wilbert Linders is niet iemand die stilzit. Na werkzaam te zijn geweest in de psychiatrie, de Koninklijke Marechaussee en later als re-integratiecoach, stort hij zich nu op de politiek. Linders is fractievoorzitter van de partij Mi Hellemonders, en een van zijn aandachtspunten is de ondersteuning van de regenbooggemeenschap in Helmond.

Linders’ betrokkenheid bij de regenbooggemeenschap begon toen hij als burgercommissielid in contact kwam met het Huis onder de Regenboog. Dit is de ontmoetingsplek voor Helmonders die vragen hebben over hun seksualiteit of gender. “Het contact met deze organisatie liep eigenlijk vanzelf. De bezoekers van het Huis onder de Regenboog en voorzitter, Diënne Kamphuis, zijn inmiddels bekenden van me geworden,” vertelt Linders. “Dat is een beetje uitgegroeid tot een soort verkering tussen het Huis en onze partij.”

Volgens Linders is het Huis onder de Regenboog een waardevol initiatief binnen Helmond. “Elke zaterdag kunnen mensen er naartoe, elkaar opzoeken en hun ei kwijt. Dat is zo belangrijk en dat gaat echt goed.”

Regenboogbeleid
Recent stuurde Linders een opiniestuk naar Dit is Helmond over hoe regenboogbeleid en inclusief beleid elkaar kunnen versterken. “Alles draait om aandacht. Zonder aandacht verzwakt iets. Gemeenten zeggen vaak dat ze een regenboogpad (in de volksmond ook wel gaybrapad genoemd. red) hebben en dat dat dan genoeg is. Maar dat is niet genoeg. Je moet blijven luisteren, meten en zichtbaar zijn,” zegt de fractievoorzitter.

Wat hem opvalt, is dat veel emancipatieprocessen pas op gang komen wanneer het misgaat. “Wanneer een homokoppel in elkaar geslagen wordt, pikken media dat op en wordt dat breed uitgemeten. Dan is het verhaal van zo’n stel ineens op elke radiozender of in elke krant te lezen. Dan is het eigenlijk al te laat, omdat het kwaad al geschied is. Het is juist belangrijk om ook tussentijds je gezicht te laten zien. Positieve zichtbaarheid helpt bij acceptatie,” vertelt Linders.

Gelijkwaardigheid
Linders benadrukt het belang van gelijkwaardigheid: “Voor mij is dat de basis. Ik kijk niet naar kleur, religie of seksuele oriëntatie. Of het nu gaat om armoede, integratie of de regenbooggemeenschap, mij draait het om gelijke kansen. Iedereen verdient het om gezien en gehoord te worden.”

Volgens Linders zijn Helmonders recht voor zijn raap. Het is ‘fijn volk’ dat heel direct kan zijn. “Mensen zeggen hier snel wat ze denken, maar dat betekent niet dat ze niet openstaan voor anderen.” Tegelijkertijd ziet hij ook ruimte voor verbetering. “Er moet meer aandacht komen voor jongeren die worstelen met hun identiteit. De coronatijd heeft op dat vlak veel schade aangericht. Jongeren raakten in een isolement, misten contactmomenten en stelden hun coming-out uit. Dat moeten we ook erkennen.”

Iedereen verdient ruimte
Voor Linders is inclusie geen taak, maar iets dat leeft en gevoeld moet worden: “Als ik zie dat twee mensen hand in hand lopen, dan denk ik: dat moet kunnen. Zonder nare opmerkingen, zonder gedoe. Of het nu homomannen zijn of wie dan ook. Iedereen verdient de ruimte om zichzelf te zijn.”

Dit artikel maakt onderdeel uit van een speciale thema-uitzending rond de regenbooggemeenschap dat op Dit is Helmond Radio te horen was. Je kunt de volledige editie van ‘Het Regenbooguurtje’ hier terugluisteren. 

Lees ook: Radioprogramma over de Regenbooggemeenschap brengt kleur in de ether