Ziel(ig)

L’État, c’est moi: De Staat, dat ben ik. Aan deze uitspraak van de Franse Zonnekoning Lodewijk de 14e moest ik denken toen ik de ‘afscheidsbrief’ van Michael Rieter las die gericht was aan zijn companen van (het oude) Helder Helmond. Vrij vertaald zou je kunnen stellen dat politicus Rieter sr. zegt: ‘Helder Helmond, dat ben ik’.

Het is ontegenzeglijk waar dat Rieter sr. binnen de Helmondse politiek al vele jaren in meer of mindere mate zijn oranje stempel drukt. Kleurrijk, vlot van de tongriem gesneden en niet vies van prikkelende uitspraken, gelardeerd met wel of niet gespeelde emotie. Steeds maar weer spreekbuis voor de gewone Helmonder. Zijn grootste verdienste.

Zijn politieke carrière ging en gaat, blijkt nu wel weer, niet altijd over rozen. Toch bleef Helder Helmond voor een stabiel blijvend aantal Helmondse kiezers aanlokkelijk als lokale partij. Dat is tot op zekere hoogte op zijn conto te schrijven. Maar om te beweren dat voor de Helmonder Helder Helmond gelijk staat aan de naam Michael Rieter is wellicht een brug te ver gedacht. De gemeenteraadsverkiezingen in maart 2022 zullen het uit gaan wijzen.

Met de bewering echter dat een naam slechts een jas is, slaat hij de plank duidelijk mis. Júíst een naam is veel meer dan een jas. Een naam van een politieke partij herbergt de waarde waar zij voor staat. In het geval van Helder Helmond is het vooral de klare politieke taal die zij namens haar kiezers wil schenken. Een groot goed zou ik zo denken.

Als je daarnaast de leden waarvan je afscheid neemt, laat weten de ziel van de partij te zijn geweest, schoffeer je al die mensen en bovenal je kiezers. In het laatste persbericht neemt het bestuur van Helder Helmond dan ook terecht met kracht afstand van die redenering. In het recente verleden en nu nog zijn er Helmondse politici die hun sporen verdiend hebben en nog verdienen zoals Rieter sr. Maar ik heb bijvoorbeeld mensen als Frans Stienen, Mohammed Chahim of Erik de Vries nooit kunnen betrappen op enige vorm van politiek narcisme. Ook landelijk blijkt nooit iemand groter dan de partij. Als een politicus, ook al is het een lokale, daar dan wél van overtuigd is dan noem ik dat zielig. Laat dat helder zijn.