Zomerkasteel kijkt terug op drukbezocht jaar

Het Zomerkasteel was op zondag 30 augustus alweer voor de laatste keer open. En de organisatie van het Zomerkasteel kan tevreden zijn, het was een druk bezocht jaar. Om 10.00 uur ging het voor de laatste keer open voor bezoek en rond 12.00 uur stond de teller al op ruim 74 bezoekers. Een bezoekje aan het kasteel was dan ook beslist de moeite waard. Wanneer je het kasteel binnen liep,  leek het wel of je in de tijd terug ging. Met ontmoetingen met de bewoners van het kasteel uit de vroegere jaren. Ik zal u even voorstellen aan de bewoners.

Om te beginnen werd je verwelkomd door de kasteelgidsen Allegonda, Anne-Maria, Celia, Anna en Elisabeth. Zij brachten je naar de binnenplaats waar je werd verwelkomd door de kok Igilius en de timmerman Hendrik van Werdingen. Vooral de kok kon mooi vertellen over het eten dat hij moest bereiden voor de huwelijken en de begrafenissen. Het vlees dat vroeger tijdens zulke gelegenheden werd gegeten was vaak zwaan, fazant, pauw en natuurlijk kip, varken en everzwijn.

De timmerman liep een beetje te mopperen want de deur van het kasteel hing een beetje scheef en het was een rotkarwei om die zware deur te repareren. Eenmaal binnengekomen liep je grote kans de adel tegen te komen. Dat waren kasteelvrouwe Philippine van Ruyschenberg,  de jonkheer Carel Frederik Wesselman II en jonkheer Van Berlaer III. De kasteelgidsen lieten je enkele prachtige kamers zien en daar kon je de dienstmeid tegenkomen die altijd aan het werk was, de charmante Geertrui. En kwam je in de kamer van jonkheer Van Berlaer zag en hoorde  je de kasteelvioliste Catharina Castellani spelen. Wat kon zij mooi viool spelen.

In de kamer van de Kasteelvrouwe Philipine kon je prachtige schilderijen bewonderen waar de kasteelvrouwe ook heel boeiend over kon vertellen. Het is en blijft een prachtig kasteel en het was zeker de moeite waar om er een keer geweest te zijn. Maar voor wie het dit jaar gemist heeft, geen nood, want volgend jaar gaat het weer open. Misschien wel met mooiere belevenissen dan dit jaar. Het is zeker de moeite waard om de geschiedenis van Helmond te leren kennen…

Verslag en fotografie: Hans Choufoer

Met speciale dank aan Rosie Lelivelt en de  “bewoners van het Kasteel ”