Helmondse voetbalster Kiki Vissers tekent bij FC Twente

Voetbalster Kiki Vissers tekende afgelopen week een contract voor één jaar bij het eerste van FC Twente Vrouwen. Een nieuwe stap in haar voetbalcarrière als keepster. Ze nam voor Dit is Helmond de tijd voor haar eerste interview als professional.

“Ik heb een heel goed seizoen gehad, veel speelminuten gemaakt. Ben daardoor beter gaan spelen. Je bouwt ook vertrouwen op, naar jezelf, naar het team en vanuit het team. Samenwerken wordt zo steeds beter en mooier”, verklaart Kiki Vissers de overstap vanuit het keepersteam van de beloften naar het eerste van FC Twente. “Mijn eerste jaar bij Twente was het nogal wennen. Voor het eerst het huis uit, in mijn examenjaar. Daarbovenop kreeg ik ook nog een duimblessure. Dat maakte mij onzeker. Na afgelopen seizoen zit ik heel goed in mijn vel. Ik ben geslaagd, mijn zelfstandigheid is vergroot en kreeg kansen om te trainen met het eerste.”

Groot gezin, grote verantwoordelijkheid
Moeder Wendy, vader Mark en broers en zussen Bart, Teun, Pien en Guusje zijn maar wat trots op hun Kiki. De familie is geen onbekende in Brouwhuis, een eigen zaak is hard en veel werken. Toch vonden Wendy en Mark de tijd om voor al hun kinderen dag en nacht klaar te staan. “Dit talent komt niet veel voor, maar ze heeft ook heel hard gewerkt om zover te komen. Veel meisjes dromen ervan om dit te kunnen doen en bereiken. Dat je kind dat lukt, dat is fantastisch. Daarbij hebben we als gezin wel gezorgd voor de randvoorwaarden. Halen en brengen, overal naar toe, altijd klaarstaan en achter haar staan. Hard werken om niet alleen Kiki maar ál onze kinderen alles te kunnen bieden.”

Voor geen kleintje vervaard
“Met mijn 1.64 meter ben ik als keeper best klein. Maar ik leerde omgaan met deze lengte en hieruit mijn kracht te halen. Hoewel ik als keeper soms had gewild dat ik wat langer was, ben ik nu blij met mijn lengte. Lang zijn is een voordeel in de goal, maar kan ook een nadeel zijn. Mijn voordeel is mijn grote sprongkracht. Daarvoor doe ik veel aan krachttraining en uiteraard veldtraining en keeperstraining. FC Twente doet er niet moeilijk over, voor hen is het belangrijk dat ik het tekort aan lengte kan compenseren met mijn andere vaardigheden.”

Startschot
“Als zevenjarig meisje startte ik bij VV Bruheze. Toen ik ging voetballen met mijn broers in de achtertuin, riep ik ‘Ik wil ook op voetbal’. Als enig meisje tussen de jongens, want er speelden nog geen meisjes. Daar stond ik niet bij stil, ik ging gewoon voetballen. Soms wel raar als ik bij wedstrijden apart zat om me om te kleden”, vertelt Kiki. “In die tijd ben ik ook begonnen met trainen bij de KNVB. Mijn ouders kregen een uitnodiging in de mail of ik een keertje wilde komen trainen. Papa vroeg of ik daaraan mee wilde doen en ik dacht ‘Och, waarom ook niet.”

Eerste helft
“Via vrienden kwam ik in contact met een nieuwe club in Tilburg, de White Boys. Of ik ook in het team wilde. Met een busje werden we elke keer opgehaald. Er waren meer meiden, maar ook daar speelde ik tussen de jongens. We hadden een keigoed team waarmee we in 2018-2019 kampioen werden. De trainingen bij de KNVB liepen intussen gewoon door. Na groep 8 ging ik naar het Sint-Joriscollege in Eindhoven. Een Topsport Talentschool voor leerlingen met een sporttalent die ambitie hebben om door te groeien. Daar kun je alleen terecht als je bijvoorbeeld een KNVB beloftestatus hebt. En die had ik. Vanuit Sint-Joris kreeg ik de ondersteuning om naast leren ook bezig te zijn met voetbal.”

Tweede helft
“Tijdens mijn zoektocht naar een nieuwe uitdaging werd ik door een trainer geïntroduceerd bij Borussia Mönchengladbach. Vijf dagen bracht mijn moeder mij op en neer, want ik bleef thuis wonen. Toen kwam corona. Dus volgde thuis trainen via videobellen. Na een tijdje mocht je weer komen, maar moest ik mezelf onderweg in de auto testen. Dat maakte het eerste seizoen hectisch. Ondertussen toonde FC Twente al interesse. Het tweede seizoen werd ik eerste keeper bij de .Bundesliga meiden onder de 17. Veel mogen groeien, want ik mocht veel spelen. Ook maakte ik mijn debuut bij het eerste vrouwenteam en trainde ik mee. In 2022 werd ik nogmaals gevraagd door FC Twente en besloot ik inderdaad voor het beloftenteam in Enschede te kiezen.”

De diepte in
Het jaar van grote persoonlijke veranderingen volgde. Kiki ging het huis uit en kwam terecht bij het gastgezin van Alies Oosterwijk en Huub Eshuis in Oldenzaal. Het examenjaar moest op een nieuwe school, waar ze werd vrijgesteld om deel te  nemen aan trainingen en wedstrijden. Het klikte meteen met Marit Speek, die op de backpositie speelde. Samen met Kiki zit ze hier aan tafel. “Mijn beloftentijd bij FC Twente zit er ook op en ik ben druk bezig met mijn voetbaltoekomst. Mogelijk dat ik binnenkort daar ook meer over kan vertellen, maar voor nu is het nog afwachten.”

Kwalificatie
Kiki is blij met komend jaar; “René Roord, technisch manager bij de vrouwen, heeft alles samen met mij geregeld. Het contract loopt tot de zomer van 2025. Een eenjarig contract is heel normaal als beginner. Als ik blijf presteren, is er mogelijk meer toekomst bij FC Twente. Dat ik bij een professionele Nederlandse club speel, voelt al fantastisch.” Kiki is één van keepers van het eerste elftal en gaat volgend jaar ook spelen in de Champions League. “We wonnen de laatste wedstrijd van het seizoen. De 2-0 tegen Telstar in de Grolschveste maakte ons landskampioen. Ik zat op de tribune en mocht later in tenue mee het veld op voor de uitreiking van de Azerion-schaal.”

Stiekem
“Ik ben nu gescout door de KNVB voor het Nederlands Elftal onder 19 dat gaat deelnemen aan het EK. Hoeveel kans ik maak, weet ik niet. Ik ken de andere gescoute keepers niet en je weet nooit waar de KNVB naar op zoek is. Dus ik sta er nuchter in. Als ik erbij zit dan is dat super en zo niet, dan misschien een andere keer. Intussen ben ik gestart met de opleiding fysiotherapie aan Hogeschool Saxion. Mijn eerste leerjaar verdeel ik over twee jaren. Dan heb ik ook nog mijn bijbaantjes in de horeca bij IJssalon Van der Poel en bij Theaterzaal De Bond in Oldenzaal. Voor later heb ik ook geen ideeën. Ik heb geen favoriete club, dus ik zie wel wat er op mijn pad komt. Een buitenlandse club in een warm land zou stiekem wel geweldig zijn.”

Foto’s: Hans Choufoer / FC Twente / Familie Vissers