Stichting Indië-herdenking houdt een interessante avond

Zondag 14 augustus 2022 was er in de Cacaofabriek een avond die zowel emotioneel als interessant was. Het was de Indië-herdenking die veel teweeg bracht door de verhalen van de mensen. Het thema was ‘Sporen door de generaties’.

Het ging over het verleden en hoe de mensen toen gediscrimineerd, gemarteld en gevangen werden gehouden. Hierdoor kwamen veel mensen naar Nederland. Er werden beelden uit de tijd van voormalig Nederlands-Indië getoond en die waren best wel aangrijpend.

Onder de aanwezigen waren ook locoburgemeester Martijn de Kort en de jeugdburgemeester Noël Silalahi. Eerstgenoemde hield ook een gevoelig verhaal als speech. Er waren diverse sprekers waaronder een aantal jongeren, die uit naam van mensen die afwezig waren, hun verhaal vertelden. Zo was er Kira Heremans die in het Engels een verhaal vertelde met de titel ‘The colour of My blood’. En Sifana Silalahi, dochter van de bekende dichteres Rachel Haurissa, die helaas afwezig was. Ook zou de spreker Ron Habiboe komen, maar die was helaas ook niet aanwezig. Zijn verhaal werd verteld door Kees Scheepel, regio-coördinator van stichting Pelita.

Een van de bekendste spreeksters was Julia van Doren (slechts 14 jaar oud). Zij was de enige Erfgoeddraagster die het levensverhaal van Trees Bauwens op een mooie manier vertaalde. Het publiek was zeer onder de indruk.

Het werd afgewisseld door muziek. Deze spelers en de zangeres hadden ook al mooie namen; Johnny Rahaket, Eleonora Akihary, Edu van Room en Erroll van Gurchom-Matakena. Er werd ook prachtig viool gespeeld (helaas is mij de naam van de violist ontschoten). Als afsluiting werd de Last Post gespeeld op trompet door Gerben van der Els met aansluitend enkele minuten stilte voor de gevallenen. Tijdens dit moment waren er enkele veteranen die gelijk in de houding stonden, wat op zich ook weer indrukwekkend was.

Aan het eind van deze avond kon er nog wat nagepraat worden en daarna ging ieders zijns weegs.

Verslag en fotografie: Hans Choufoer