Triatlon op Berkendonk werd sportieve strijd

Zondag de 26e september werd er weer een triatlon gehouden op Berkendonk. Het was de tweede editie. De eerste werd gehouden op 29 september 2019 en door de coronacrisis ging deze vorig jaar niet door.

Deze wedstijden zijn voor iedereen die iets aan sport doet. Het deelnemersveld bestaat uit trimmers, recreanten, wedstrijdatleten, individueel en estafette- en bedrijventeams. Het was wel een pittig programma. Het jeugdparcours van de triatlon bestaat uit aangepaste afstanden. Er waren weer veel deelnemers, waaruit blijkt dat iedereen wel van sporten houdt. Om alles goed te controleren of alles volgens de regels ging, kreeg elke deelnemer een enkelband met chip. De chip zorgt voor de tijdregistratie. Na afloop moesten de enkelbanden wel weer ingeleverd worden. Bij binnenkomst op het terrein werden alle fietsen gecontroleerd en de helmen die de sporters droegen werden aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Hij mocht niet te los, te vast of te groot zijn. Daarna moesten de sporters zich melden bij de start-finish post.

Om 8.30 uur kon iedereen zijn startnummer- en sticker ophalen. Na een korte toespraak was het tijd voor de start van de triatlon. Er werd begonnen met de jeugd. Terwijl deze bezig was met hun race maakten de volwassenen zich klaar voor de start voor hun race.

Er was een enorm groot aantal deelnemers. Gestoken in wetsuit stonden ze gespannen te wachten op het startsignaal. Dat signaal was niet te missen: het was een enorm geloei van een toeter. Terwijl de jeugd een voor een binnen kwamen, werd het applaus en het gejuich voor de jeugdige prestaties steeds groter en langer. Ook toen de prijsuitreiking plaatsvond werden de jeugdige sporters flink bejubeld.

Tegen die tijd kwamen de eerste volwassenen uit het water en zij maakten een sprint naar de parkeerplaats waar hun fiets stond opgesteld. Met een noodgang verdwenen de eerste sporters naar het fietsparcours. Verbazingwekkend is het als je ziet hoe hard er gefietst werd. Het publiek langs de kant werden ook nauwlettend in de gaten gehouden door de vele vrijwilligers die langs het parcours verspreid waren. Op veel plaatsen waren linten gespannen en hekken geplaatst. Dat was dan een stukje parcours waar de fietsers en renners door moesten. Met het vele publiek mochten de sporters geen hinder ondervinden van mensen die even vlug wilden oversteken.

Estafette

Na een tijd was het de beurt aan de estafette sporters. Ook zij gingen er na het signaal als een haas vandoor. Eerst de zwemmers die dan na hun ronde de teamleden aantikten voor het fietsen. Gevolgd door de renners die zo snel wilden eindigen bij de finish. Aangezien het een vrij stevig parcours was duurde het langer voor dat de eerste renners zich lieten zien bij de finish. Je zag ook hoe moe en uitgeput de renners waren. Zij kwamen binnen met afgepeigerde gezichten, sommigen konden bijna niet meer lopen. Een enkeling werd ook door de finish geholpen met opbeurende kreten.

Ook waren er die hand in hand binnen kwamen waggelen. Maar dolblije gezichten als zij onder de boog door liepen en hun familie of vrienden weer zagen. De sporters kregen steun door de enthousiaste aanmoedigingen van het publiek langs de kant. Een klein meisje stond naast haar moeder met een groot bord waar op geschreven was: “Hup pappa”.  Een mevrouw had een forse rugzak om met een enorm boeket zonnebloemen.

Sommige sporters waren zo moe en blij dat zij de wachtenden bij de finish in de armen vielen. Presentator René Noorbergen voorzag de hele marathon van commentaar. Hij maakte vaak grapjes en sprak af en toe met kinderen die ongeduldig of zenuwachtig stonden te wachten op hun pappa of mamma die mee deden. Er werd een grapje gemaakt door familie over een deelneemster die wel op tijd moest finishen want ‘ze moest vanavond de aardappelen schillen’. Prompt galmde er door de microfoon dat die mevrouw of juffrouw wel moest doorlopen, want anders waren er vanavond geen aardappelen te eten. Grote hilariteit natuurlijk.

En toen eindelijk bijna iedereen binnen was gekomen waren de prijsuitreikingen van de triatlon van de eerste winnende personen al voorbij. Door sommige mensen werd al langzaamaan het veld leeggemaakt en de tenten afgebroken. Het was een echte topdag op Berkendonk met veel zon en vrolijkheid. En veel zweetdruppels bij de sporters.

Verslag en fotografie: Hans Choufoer