Youssra Douiyeb behaalde na 31 jaar haar vwo-diploma

De meeste scholieren halen hun vwo in zes of zeven jaar: een periode van hard werken en veel studeren. Voor Youssra Douiyeb (47) werd die schooltijd onderbroken. Op haar 15e moest ze stoppen, maar 31 jaar later behaalde ze alsnog haar vwo-diploma.

Het voortgezet onderwijs is een periode waarin je nog de vrijheid van kind zijn ervaart, maar ook de eerste verantwoordelijkheden van school leert dragen. Douiyeb hield van studeren en naar school gaan, maar in 1994 eindigde dat abrupt doordat ze op 15-jarige leeftijd werd uitgehuwelijkt. “Ik zat toen in mijn derde jaar van het vwo op het Jan van Brabant College en ik wilde helemaal niet van school af, maar het moest. Op mijn 16e verjaardag tekende ik een huwelijkscontract en dat betekende automatisch dat ik niet meer naar school kon”, vertelt Douiyeb. “Na vier maanden zijn we gescheiden, omdat mijn ziel kapot was. Het was een enorme traumatische ervaring.”

Na de scheiding was Douiyeb vastberaden om weer terug naar school te gaan en haar vwo-diploma te halen. Echter liep dat anders. “Samen met een docent keken we naar mogelijkheden. Maar mijn achterstand was te groot om zomaar terug te keren”, vertelt Douiyeb. “Ik was destijds in alle staten en ik begreep niet waarom. Pas later zag ik in dat de docent gelijk had: eerst moest ik de rust en stabiliteit terugvinden. Ik moest mijn trauma’s gaan verwerken.”

Met een open wond door het leven
Douiyeb droomde ervan om kinderrechter te worden, maar zag deze droom aan zich voorbijgaan. “Al vóór het uithuwelijken had ik door gebeurtenissen in mijn jeugd het doel om kinderrechter te worden. Maar die droom werd opzij gezet.” Ze stapte na enkele jaren in een huwelijk met haar neef, maar ook dat bleek geen veilige plek. “Ik was helemaal klaar met huwelijken en mijn hoofd stond er lange tijd niet naar. Ik wilde me focussen op iets anders en begon aan een mbo-opleiding evenementenmanagement. Maar het niet behalen van mijn vwo-diploma bleef maar etteren. Het voelde als een open wond die niet dichtgroeide.” Tijdens die opleiding leerde ze de vader van haar kinderen kennen en werd ze verliefd.

“We kregen samen twee kinderen, maar ik was niet van plan om een huismoeder te worden”, vertelt Douiyeb. Ze stortte zich op verschillende banen en opleidingen: ze organiseerde evenementen, werkte fulltime bij de Belastingdienst en werd daarnaast rijinstructrice en faalangstcoach. “Alles wat ik deed, deed ik met hart en ziel. Ik ben succesvol, maar mijn toenmalige man kon dat niet accepteren. Hij wilde dat ik thuisbleef en me richtte op het huishouden en het moederschap. Na de geboorte van mijn tweede kind werd het erger. Toen besefte ik dat dit niet het leven was dat ik wilde. Ik pakte mijn spullen en vertrok met mijn twee kinderen naar Helmond.”

Baas over eigen leven
Douiyeb vond dat het tijd was om voor haarzelf te kiezen en aan de slag te gaan met het verwerken van alles wat haar was overkomen. “Mijn ggz-therapeut vertelde mij dat het mogelijk was om op 41-jarige leeftijd nog mijn vwo-diploma te halen. In eerste instantie kon ik het niet geloven, maar ik ging naar de vavo op het Ter AA. Mijn droom om kinderrechter te worden was veranderd: sociologie, dat is wat ik wilde doen. Ik behaalde alle certificaten, maar alleen wiskunde A ging mij niet gemakkelijk af. Ze vertelden mij dat wiskunde A verplicht was voor sociologie”, vertelt Douiyeb.

De eindstreep in zicht
“Na drie herkansingen stapte ik naar de studie sociologie om te kijken of er een andere weg was. Daar kwam ik erachter dat je alleen wiskunde C moest behalen. Ik wist nou niet of ik moest lachen of huilen, maar ik koos voor het eerste. Na 31 jaar behaalde ik eindelijk mijn vwo-diploma. Het gevoel is niet te omschrijven; dit was het laatste puzzelstukje dat op zijn plaats viel voor het afsluiten van mijn trauma. Als er iets is waar ik nog trotser op ben dan het behalen van mijn diploma, dan is het mijn karakter”, vertelt Douiyeb geëmotioneerd. “Ik ben zó hard gevallen. Dit was mij ontnomen, maar ik heb het teruggepakt. Ik heb mijn doelen behaald.”

In oktober opent Douiyeb, samen met een rijinstructeuropleiding, een rijschool. Haar droom om Sociologie te studeren houdt ze vast, maar eerst spaart ze voor het collegegeld.