Zwartgallig nieuws verloop emancipatie regenboogjongeren Helmond

Suïcidale gedachtes, pesterijen, onbegrip en continu met een onveilig gevoel de straat op: de emancipatie van regenboogjongeren in Helmond verloopt niet bepaald soepel. Voorzitter Diënne Flohr-Kamphuis van Stichting Huis Onder De Regenboog hoort dagelijks schrijnende verhalen van mensen die niet alleen worstelen met hun seksualiteit en identiteit, maar ook met een omgeving die hen niet accepteert. De Stichting doet er alles aan om kwetsbare jongeren zo goed mogelijk te helpen en schakelt daarbij de hulp in van scholen, begeleiders en ouders in. De interactieve lezing ‘Omarm de diversiteit’ gaf bezoekers afgelopen dinsdag handvatten en tools om jongeren van de regenbooggemeenschap te helpen.

De lezing die in Bibliotheek Helmond-Peel plaatsvond, is helaas keihard nodig, stelt Flohr-Kamphuis. Op het gebied van emancipatie valt er nog heel veel te halen: “Zolang mensen die zich tot hetzelfde geslacht voelen aangetrokken niet hand in hand op straat durven lopen, is er veel mis. Ik hoor verhalen van jongeren die niet uit de kast durven komen uit angst voor hun omgeving. Helaas zijn niet alleen jonge mensen slachtoffer van pesterijen. Ook in bejaardentehuizen hoor ik dat mensen gepest worden door medebewoners omdat ze homoseksueel zijn.”

Ook mensen die worstelen met hun identiteit hebben het zwaar. “Zolang politici als Thierry Baudet openlijk uitspreken dat ze mensen in transitie niet accepteren als een volwaardige man of vrouw, is er nog werk aan de winkel. Als vervolgens een populaire zangeres als Anouk een duit in het zakje doet door transvrouwen niet te accepteren, verandert er niets. Het is voor de maatschappij lastig te verkroppen dat sommige mensen zich niet prettig voelen in hun eigen lichaam. Als stichting doen we er alles aan om meer begrip te kweken voor deze kwetsbare groep.”

Iedereen verdient respect
Leven in een lichaam waarvoor je niet zelf gekozen hebt of je seksueel aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht is verwarrend. Als je dat eenmaal geaccepteerd hebt, volgt de volgende hindernis: het kenbaar maken aan je omgeving. “Veel jongeren die naar het Huis Onder De Regenboog komen, vinden gelijkgestemden. Mensen die met dezelfde problemen worstelen. Deze stichting is helaas hard nodig. Sommige jongeren komen met zelfmoordgedachtes binnen, maar krijgen dankzij lotgenoten contact weer zin in het leven. De groep die zich bij ons meldt, bestaat vaak uit jongeren die thuis mishandeld worden en zich uit angst voor hun omgeving maar in hun kamertje opsluiten. Dan is je wereld heel klein.”

Stadskunstenaar Daisy Roefs nam deel aan de lezing. Ze hoopt met haar werken aandacht te vragen voor mentale gezondheid. “Mijn rol als kunstenaar is om mij voor elke Helmonder in te zetten, dus ook voor de regenbooggemeenschap. Verbinding zoeken is het doel. Er is veel onbegrip over mensen die niet aan de maatschappelijke norm voldoen. Zo sprak ik een dragqueen die zich heerlijk voelt op het podium, maar niet de straat op durft in zijn kostuum. Ik wil verhalen delen van mensen en hen een stem geven. Het gaat erom dat je je gehoord en gezien voelt. Wat je mening over transgenders of homoseksuele mensen ook is: ze horen erbij. Ze maken deel uit van de maatschappij. Iedereen verdient respect en niemand mag buitengesloten worden.”

Veel te winnen
Flohr-Kamphuis sluit zich daar volledig bij aan: “Ieder mens is bijzonder. Sommige mensen die afwijken van de norm zijn net een tikkie bijzonderder. Het is toch juist mooi om anders te zijn? In Het Huis Van De Regenboog bieden we een veilige plek waar mensen zichzelf mogen zijn. Komende zaterdag gaan we met een groep vanuit Helmond naar Eindhoven Pride. Daar vieren we onszelf. Er zijn nog plekken in de bus.”

“We hebben geprobeerd om dat event aan te kondigen en mensen uit te nodigen om met ons mee te gaan. Helaas is het ophangen van posters al een uitdaging, omdat die kapot worden gemaakt. Dat geldt voor zowel middelbare scholen als openbare plekken in de stad. Uit angst voor hen omgeving durven de mensen voor wie die posters bedoeld zijn er niet naar te kijken. Er valt zoals je begrijpt dus nog veel te winnen op het gebied van emancipatie van de regenbooggemeenschap”, verzucht Flohr-Kamphuis.

Eerste stap gezet
Gelukkig is er ook een lichtpuntje te bespeuren. Op de lezing in de Bibliotheek kwamen een aantal mensen af die zich willen inzetten voor een kwetsbare groep. Ze leerden praktische tips, zodat zij later het verschil kunnen maken in het leven van deze breekbare jongeren. De eerste stap is gezet.