Stottertherapie Myrna Bouwmans

Stotteren is een verstoring in het ritme van het spreken. Er zijn veel vormen van stotteren. De één herhaalt woorden, lettergrepen of zinsdelen. De ander blijft hangen op bepaalde letters, houdt klanken lang aan of blokkeert helemaal. Stotteren kan uiteindelijk invloed hebben op het zelfvertrouwen en zelfbeeld, sociale leven en toekomstbeeld.

–         Stottert mijn kind? Wat is het verschil met normale niet-vloeiendheden?

–         Hoe kan ik als ouder het beste reageren op het stotteren van mijn kind?

–         Ik stotter als ik hardop moet lezen in de klas, en dat vind ik niet leuk, kun je me helpen?

–         Ik word geplaagd met mijn stotteren, hoe kan ik hiermee om gaan?

–         Ik ben leerkracht en wil graag weten hoe ik het beste een leestoets kan afnemen bij een kind dat stottert. Heeft U adviezen?

–         Wat kan ik doen als ik echt vastzit in een woord?

–         Vanwege mijn stotteren durf ik niet de opleiding te doen die ik graag zou willen doen, wat nu?

Enkele voorbeelden van vragen die ik vaak in mijn praktijk hoor en waar aandacht voor is.

In mijn praktijk onderzoek en behandel ik (jonge) kinderen, jongeren en volwassenen met een stotterprobleem. Ook kunnen ouders/verzorgers, leerkrachten, logopedisten, en andere disciplines bij mij terecht voor hun vragen, ondersteuning of begeleiding.

Middels een intake en uitgebreider onderzoek probeer ik samen met de cliënt/hulpvrager inzicht te krijgen in het stotterprobleem, en wat de mogelijke uitlokkende en in standhoudende factoren zijn. Van daaruit wordt er een individueel handelingsplan opgesteld. Bij jonge kinderen staat de ouderbegeleiding centraal. Bij de oudere basisschoolkinderen kijken we wat er vervelend, moeilijk en lastig is aan het stotteren, en daar werken we aan. Bij jongeren en volwassenen is de therapie vaak gericht op vrijer en gemakkelijker kunnen communiceren waarbij het stotteren minder/niet belemmerend meer is.