Oekraïense Yuniia: “Bent u wel professioneel in wat u doet?”

Frietbakkers Franky en Coen togen dinsdag 1 augustus naar de opvanglocatie voor Oekraïners aan de Nachtegaallaan in Helmond. Ze waren al enige tijd geleden door de bewoners van de opvang uitgenodigd voor dit bezoek. De bewoners wilden hen hiermee bedanken voor hun hulp en inzet in hun thuisland. Burgemeester Blanksma was eveneens aanwezig. Net als onze reporter Mario van Dinther. De feestelijke sfeer werd enigszins bedorven door de berichtgeving van de laatste dagen. Dat noopte bewoonster Yuniia tot een onverwachte toespraak met een heel ander geluid. Waarbij ze een flinke sneer uitdeelde richting bepaalde journalisten: “Bent u wel professioneel in wat u doet?”

Negatieve geluiden

Vanuit de politiek was er behoorlijk wat ophef ontstaan na berichtgeving over het vermeende schrikbewind door opvangmedewerkers van de gemeente Helmond. Het samenzijn van vandaag was opgezet door de bewoners van de opvang om frietbakkers Franky en Coen te bedanken. Met de bedoeling om er een feestelijk moment van te maken. Daarbij was burgemeester Blanksma uiteraard ook uitgenodigd. De feestelijke sfeer werd enigszins teniet gedaan door de negatieve publiciteit die aanwezigen de afgelopen dagen hadden ervaren.

Yuniia neemt het woord

Tijdens het bezoek vroeg een van de bewoonsters van de opvang onverwacht het woord. Yuniia Kokhanska wilde graag van de gelegenheid gebruik maken om een ander geluid te laten horen vanuit de bewoners. Onze reporter Mario volgde de toespraak op de voet. Yuniia hield de volgende toespraak, gelijktijdig vertaald door tolk Inna;

“Graag wil ik vijf minuten van jullie tijd om te praten over het artikel dat deze week verschenen is. Een journalist heeft een artikel geschreven over het leven van de Oekraïners op deze locatie. Ik begrijp dat deze journalist nu ook hier aanwezig is. Dus heb ik een vraag aan u. Bent u wel professioneel in wat u doet? In het artikel wat u geschreven heeft, heeft u valse informatie opgenomen. U baseert uw woorden op de fantasie van mensen die hier niet wonen, van vrijwilligers (en nep-vrijwilligers) die verhalen vertellen die niet waar zijn. Zij leven hier niet, zij hebben geen recht van spreken. De verhalen die nu verteld worden, hebben niets te maken met de mensen die hier wonen. De vrijwilligers weten niet hoe het leven hier is. En u, als journalist, heeft deze vrijwilligers gewoon zomaar geloofd. U heeft niet eens de informatie bij ons als bewoners gecheckt.”

Directe communicatie

“De regels die hier op deze locatie gelden, zijn opgesteld op aanvraag van de mensen die op deze locatie verblijven. Eenieder die hier verblijft, heeft altijd een open en directe communicatie met het management en leiding. Zij luisteren altijd naar ons. Zelfs als er problemen ontstaan of als we huishoudelijke vragen hebben, lossen we dit samen op. Vragen kunnen altijd gesteld worden en men wordt altijd gehoord”, vervolgt Yuniia.”De mensen die hier wonen hebben een opleiding gehad, wij kunnen allemaal voor onszelf opkomen en tot compromissen komen. We zitten niet als een hond aan de lijn en zitten niet in een cel. Voor de volgende keer als u iets gaat schrijven, graag eerst overleggen met de mensen die hier ook echt verblijven. Wij hebben deze slechte publiciteit niet nodig. Dit is de tweede keer dat er iets negatiefs over ons geschreven wordt, maar voor ons is het niet de waarheid.”

101 dankbare bewoners

Tot besluit geeft Yaniia aan dat ze vóór dit samenzijn met een heleboel andere vluchtelingen heeft gepraat. Daarom wil ze op persoonlijke titel nog iets kwijt: “Dankjewel voor uw aandacht. De deuren van onze locatie zijn altijd open. Een persoon die alles heeft verloren, waardeert deze hulp het meest. Ik heb een lijst met handtekeningen van 101 bewoners. Die 101 mensen onderschrijven mijn verhaal. Deze mensen van deze locatie hebben hun handtekening gezet om het management en de leiding te bedanken. Het zijn dankbare mensen die blij zijn met wat ze hier hebben, ze hebben alles verloren en hier zijn ze goed opgevangen.”